Onze reis naar onze zwangerschap

In mei 2013 zijn wij getrouwd. We hadden het altijd al over kinderen gehad, maar eerst trouwen. Gewoon omdat dat ons geweldig leek om getrouwd te zijn. In juli 2013 ben ik gestopt met de pil (die ik al meer dan 8 jaar slikte). Ik wist dat het wel even kon duren voordat we zwanger zouden zijn en dat het normaal is dat je lichaam eest moet ontpillen. Maar elke maand dat je weer ongesteld wordt is weer een domper. Mijn man had er minder moeite mee dan ik zelf. 

In januari 2014 kreeg mijn schoonmoeder de diagnose longkanker. Een schok voor ons allemaal. De kinderwens werd steeds meer omdat ze zo graag beppe (oma) wilde worden. Dit zou namelijk voor mijn ouders en mijn schoonouders hun eerste kleinkind zijn. Omdat mijn schoonmoeder COPD had, konden ze niet zomaar opereren. Gelukkig kregen we goed nieuws dat er een grote kans was dat ze de kanker konden bestrijden met bestralingen. Het zou een pittige en zware tijd worden maar de kans was groot, dat ze oud zou worden. 

In februari gingen wij met mijn ouders op wintersport. Ik had voor de zekerheid maar maandverband spullen meegenomen. Ik zou het niet nodig hebben want mijn menstruatie zou toch na de wintersport moeten komen. (Ik had sinds oktober 2013 een redelijke regelmatige cyclus van 31-32 dagen) En ja hoor de dinsdags na een cyclus van 20 dagen werd ik ongesteld. Huh hoe kan dit nou weer, of zou het het klimaat zijn hier. Maar deze menstruatie bleef maar aanhouden. En het was niet een gewone menstruatie. Het bloed was vreemd, buin, oud bloed. Toen ik 12 dagen later nog ongesteld was, ben ik maar even naar de huisarts gegaan. De huisarts kon ook niet specifiek een oorzaak vinden. Waarschijnlijk een hormonale schommeling of een vroegtijdige miskraam. Wel heeft ze voor de zekerheid een uitstrijkje gemaakt. Hiervan was de uitslag overigens goed. Ook vertelde ik haar dat we al een tijdje bezig waren met zwanger worden. (inmiddels 7 maand) Ze zei dat het waarschijnlijk binnenkort wel zou gaan lukken. Toen ik buiten stond, bedacht ik me pas wat ze zei. Binnenkort? Hoe kan zij dat weten. Ik heb het er verder ook maar bij gelaten en we zijn weer gewoon doorgegaan met "oefenen". Na het vreemde voorval had ik weer een gewone cyclus. 

Half april werd mijn schoonmoeder met spoed opgenomen in het ziekenhuis vanwege hevige hoofdpijn. Na onderzoeken bleek helaas ook daar een tumor te zitten. Ook deze tumor kon niet worden verwijderd en zou ook bestraald worden. De kans op genezing was heel klein, maar toch blijf je hoop houden! Gelukkig was mijn schoonmoeder ook erg positief! 

Op Moederdag 11 mei 2014, was ik bijna een week over tijd. Mijn man had gezegd dat we niet weer eerder gingen testen dan dat we een week over tijd waren. Ik was namelijk iemand die bij een dag overtijd al ging testen. Maar op 11 mei 2014 hadden we een zwangerschapstest van de action en direct verschenen daar 2 streepjes. Mijn man wilde dat ik ook nog een duurdere test van clearblue deed voordat hij het kon geloven. We deden deze test en na een minuut verscheen daar ook ZWANGER! 

Oh wat was ik blij, mijn lichaam kan zwanger worden! (daar begin je dan als vrouw wel eens aan te twijfelen) En direct ook zo onzeker, blijf wel zitten kleintje, je bent zo gewenst. We hadden besloten om het eerst nog niet te vertellen aan iemand. Het was ons geheimpje.