Onze eerste poging in Düsseldorf

Zo daar was ik weer, dat is weer even geleden. Soms moet je even tijd voor jezelf nemen om even tot rust te komen samen. Het leven draait natuurlijk niet alleen maar om Instagram. Maar ik wou jullie even mee nemen hoe mijn ervaringen zijn tot nu toe in Düsseldorf, ik denk dat vele van jullie super nieuwsgierig zijn hoe of wat. Nou ik zal weet wat op papier gaan tikken hoe ik me voel bij de kliniek in Düsseldorf. Voor vele kan het anders zijn.

Zoals jullie konden lezen in mijn vorige blogs hebben jullie kunnen lezen dat in Düsseldorf een behandelplan op maat gemaakt wordt. Haha het klinkt net alsof je een kast op maat laat maken bij de Ikea. Maar zo is het echt, de artsen kijken precies hoe en wat jij nodig hebt. Want ja niet ieder lichaam is hetzelfde toch? Zo denk Nederland er anders over, oké oké ik dwaal af dit weten jullie natuurlijk al.

BEHANDELPLAN OPGEHAALD

Toen wij het behandelplan hadden opgehaald was het een kwestie van wachten op mijn menstruatie, ik was nog nooit zo blij dat ik ongesteld was geworden. Het duurde natuurlijk wel een eeuwigheid voor je gevoel terwijl het gewoon netjes op tijd was, Maar ag het duurt gewoon lang.

Nog geen week later werd ik ongesteld, ik was zo blij niet normaal. Hop even een mailtje eruit knallen en op dag 3 starten met spuiten. Niet 1 niet 2 maar 3 spuiten per dag. Ik kan jullie vertellen mijn buik was net connect the dots. Komt vanzelf een mooie tekening uit. Natuurlijk moesten we zo nu en dan een echo laten maken, daar waren wij natuurlijk op voorbereid. Elke keer zo een pokke eind naar Düsseldorf voor een echo van 5 minuten. We mochten het ook in Nederland laten doen maar niemand hier in de buurt wou dat doen. Fijn Nederland denk je dan. Ze zien Düsseldorf als concurrentie. Tsja dacht ik dan, dan moeten jullie het toch even anders gaan doen hier.

We gingen vol goeie moed richting de kliniek. Zoals ALTIJD waren we natuurlijk weer dik een uur te vroeg, goeie smoes om even naar het plaatselijk bakkerijtje te gaan om bij een ontzettend lieve dame een heerlijk vers broodje te eten. Ik kan het aanraden om naar bakkerij Backerei Wolff f te gaan. Ze heeft echt heerlijke broodjes. Eenmaal terug in de kliniek moesten we wel even een tijdje wachten, want wat bleek nou…. De Nederlandse artsen zijn weg! WEG?!?! NIET! Hoe dan, ik heb me behandelplan ook gekregen van hun en tien zei ze nog: Ik ga jou behandelen. Ik was natuurlijk lichtelijk in paniek. Ik kan geen Duits totaal niet goed Engels en daar zit je dan. We moesten ongeveer een half uurtje wachten niet zo heel erg maar wel rete zenuwachtig.

ECHO

Ik werd geroepen door een nieuwe Duitse arts. Gelukkig sprak ze wel Engels dus met handen en voeten werk kwamen we er perfect uit. Allereerst heeft ze wel 10 keer sorry gezegd dat de kliniek een zooitje was en dat we moesten wachten in de wachtkamer. Op dat moment dacht ik ok e ze is inderdaad wel lief. Het was wat onwennig natuurlijk, wat Nederland is toch veel makkelijker. Maar ze was heel heel secuur bezig en op haar beste Engels alles haar fijn aan het uitleggen en controleren. Daar gingen we dan de kijkdoos ging weer open voor een andere arts. Ik heb toch zo een hekel aan een inwendige echo he, door de endometriose doet het me altijd zo’n zeer. Maar hup kiezen op elkaar en gaan.

UHM UHM zei ze, AS SOON AS POSSIBLE GOIING HOME FOR INJECTION. Ze waren al na een paar dagen 18mm flinke eitjes. Dus wij zo snel mogelijk naar huis want we willen natuurlijk niet dat de eitjes uit zichzelf gaan scharrelen he. Punctie datum hadden we gekregen.

PUNCTIE

De dag van de punctie was aangebroken, ik was natuurlijk weer doodzenuwachtig. Narcose, ik heb echt een hekel aan narcose. Ik ben altijd zo bang dat ik niet meer wakker word. Dom natuurlijk maar dat zit echt in mijn koppie. Een lekker broodje bij WOLFF moesten we overslaan want ik moest nuchter zijn. SHIT ik had er zo een zin in.

Eerst werd Thierry uit de wachtkamer gehaald om naar de rukbunker te gaan. Ik ga altijd stuk als ik de foto zie, het is net een doorgeefluik van de chinees. Thierry vertelde ook dat hij af en toe het deurtje open hoorde gaan, verschrikkelijk lijkt me dat. Nee niet schrikken het zijn 2 deurtjes 1 bij Thierry en 1 bij het lab. Thierry heeft zijn goedje ingeleverd en komt terug en toen was ik aan de beurt. Ik werd opgehaald door een hele vrolijke getinte man. Man man wat heb ik gelachten met hem. Hij zorgde voor mijn infuus en dekentjes etc en daarna werd ik opgehaald door een vrouwelijke arts die een klein beetje Nederlands sprak. Ik heb wel 10 x gehoord dat ik zulk mooi haar heb en of ik het eventjes los wou doen. Haha lief!

Toen was het zo ver, narcose… draaiende ogen en ik was weg. Natuurlijk niet voor lang want na 15 minuten zat Thierry alweer naast me. Hi Schat! Lekker geslapen? Absoluut zie ik en ik kwam direct rechtop zitten.

Zo zei ik, ik heb trek! We hadden toevallig wat broodjes mee. Dus ik was al lekker aan het knabbelen. Maar blijkbaar mocht dat nog niet haha. Ik moest eerst een overheerlijk kopje thee ( FEL ROZE ) nemen waar volgens mij 10 zakjes suiker in zat. KANONNEN!!! Ik moest direct naar de tandarts de vullingen sprongen nog net niet uit mijn bakkes.Na 45 minuten was dan eindelijk mijn infuuszak leeg dus mocht ik naar huis. Heerlijk lekker naar huis. Ik had nergens last van!

VERTREK NEDERLANDSE ARTSEN

Toch had ik het er wel zwaar mee, je hebt zo een fijn gesprek gehad met je Nederlandse arts en dan is ze in 1 klap weg. Ze is met haar broer voor hun zelf begonnen in HEINSBERG. Een tip voor jullie ladies! Ik hoorde via via dat de kliniek steeds meer een rommeltje werd, lang wachten, geen telefoon opnemen of niet reageren op mailtjes. Nou ik moet nu dan echt eerlijk zijn, ik heb hier totaal geen last van gehad. NIKS NADA, ik kreeg altijd netjes antwoord, telefoon werd altijd opgenomen en ik werd super goed behandeld. Ik heb dus helemaal geen klachten. Maar ik moet wel eerlijk zeggen, onze volgende poging zal waarschijnlijk toch in Heinsberg plaatsvinden. Gewoon omdat je dan gewoon normaal kan communiceren. Dat is toch altijd fijner als dat je google translate erbij moet pakken.

Als jullie vragen hebben mogen jullie ze natuurlijk geruststellen. Mijn blogs kunnen jullie ook lezen op mijn website www.bijchan.nl

Liefs Chantal