Onze derde hg zwangerschap

Afgelopen jaar, 2021, was een bijzonder jaar. Ik gebruik het woord bijzonder vaak op twee manieren. Je kan zeggen. Wat een bijzondere naam, dat kan dan mooi of heel apart zijn. Die lading heeft het ook voor ons 2021.  

Ons verhaal begint eigenlijk al bij de zwangerschap van onze oudste. Een hg zwangerschap. Kon het veel erger, ik dacht het niet. Na onze zoon kwam twee jaar later onze dochter. Wederom hg, erger kon wel. Maar mijn wens voor een derde was heel groot. Zo groot dat ik negen maanden spugen dan voor lief zou nemen wat dat ik wederom hg (hyperemesis gravidarum) zou krijgen stond eigenlijk wel vast. Mijn man daarentegen had het er moeilijker mee. Het volledige huishouden zou op hem neer komen. Hij was bezig met een opleiding en herstellende van een hernia. Maar de liefde voor onze kinderen, elkaar en de liefde die we nog te geven hadden won. We gingen ervoor. Een maand later was het raak, maar helaas liep dit mis in een miskraam bij ongeveer 8 weken. En heel vlot, op 26-1 had ik wederom een positieve test. Bij de oudste twee begon de misselijkheid met week acht ongeveer en begon het extreme spugen tussen de 10-12 weken tot aan het einde. Met medicatie werd het na week 23 gelukkig wel draaglijk. Dan hadden we nog een paar weken te gaan. Maar helaas een paar dagen later werd ik al beroerd. Meteen gebeld voor medicatie. Elke zwangere die misselijk is krijgt eerst emesafene. Maar meteen diezelfde dag begon het extreme spugen. De hele nacht door. Die nacht ben ik al 12 keer flauwgevallen. Werken ging hem voorlopig niet worden. Maar wonder boven wonder werd het de twee weken erna iets beter. Er waren nog steeds een paar dingen die ik kon eten. Ik dronk nog wel wat. Dus tegen beter weten in hoopten we dat het een buikgriep was. Maar helaas. Twee weken later ging het echt mis. Alleen maar spugen. Een slok water kwam er al uit. In het weekend van 6 en 7 maart vertelden we familie over de zwangerschap. Mijn ouders waren al een paar weken op de hoogte omdat mijn moeder toen op vrijdag kwam helpen omdat ik dan alleen thuis was met de kinderen en ik dat niet kon. Mijn halve verjaardag dat weekend heb ik op bed gelegen. Besloten die week de verloskundige te bellen voor een infuus. Ik dacht het wel te kunnen plannen wanneer het dan goed uit kwam. Maar meteen die maandag rond 13:00 maar gebeld. Ik was op.