Ontstressen en het ov? Onmogelijk....

Zo af en toe schrijf ik eens een blog. Er is niet altijd inspiratie. Soms gebeurt er ook zo weinig dat je helemaal niets hebt om over te schrijven. Nu wilde ik dit verhaal toch even kwijt...

Ik moet sowieso een eind reizen naar mijn werk. Zelf woon ik in Rotterdam en werk in Zeist. Met de auto valt dit redelijk te doen, drie kwartier onderweg. Met het openbaar vervoer ben ik gemiddeld 1 uur en een kwartier tot anderhalf uur onderweg. Maar vooruit, reizen met het ov wordt wel volledig vergoed en met de auto niet, dus ik probeer wel regelmatig met het ov te gaan.

Inmiddels ben ik vandaag exact 23 weken zwanger. De verloskundige adviseerde mij vorige week, nadat ik een bloedinkje had gehad en last had van rug- en buikpijn, om vooral nog rustiger aan te doen en stress absoluut te vermijden. Liefst een metro later dan dat je een sprintje moet trekken. Oké, goede voornemen voor de rest van mijn zwangerschap: leven in een zen-bubbel :-)

Dat gaat niet met het ov! Rond 06.30 de metro pakken, om 06.45 op station Alexander...allemaal blauwe balken op het informatiebord, dan weet je het wel :-( Er reden geen Interciti's richting Gouda, alleen Sprinters. Nu stond er eentje stil op het perron, maar daar gebeurde niet zoveel mee. Op een gegeven moment omgeroepen dat de trein vanaf het andere spoor vertrekt. Dus kleine sprint getrokken naar de overkant. Vertrekt dat ()*@#$()*()!*!!!ding precies voor m'n neus...Weer teruggelopen naar het andere spoor. Weer omgeroepen dat de Sprinter vanaf de overkant vertrekt, dus hup weer teruggelopen. Vertrekt de Sprinter die al een tijdje stilstond zonder dat er wat dan ook werd omgeroepen, grom!!! Uiteindelijk ongeveer een half uur gewacht op de trein, die uiteraard stampvol zat en ik dus wel móest staan....Mijn buik was daar klaar mee. Pijn/ krampen en noem maar op. Heb mezelf voorgenomen om toch maar gewoon weer de auto te pakken en de reiskosten maar voor lief te nemen! Reizen met het ov is niet goed voor de baby...