Ons droomhuis?

Begin 2014, mijn man werkte sinds 2013 in Duitsland, ik werkte in Nederland als leerkracht. Hoewel mijn man elk weekend op en neer vloog, was het niet wat wij wilden. We hadden al 3 jaar samen gewoond en wilden verder. Ik probeerde ook zwanger te worden, alleen is dat wat lastig als je elkaar alleen in het weekend ziet. 

We besloten te gaan kijken naar een huis in Duitsland, mijn mans contract zou na 2 jaar aflopen, dus we keken wat je in Hannover voor ons budget kon huren. Het zou een klein appartement worden. Voor de grap keken we in de omgeving van Hannover, daar stonden veel grotere huizen te koop voor lage bedragen. Na een snelle rekensom konden we beter een huis kopen dan 2 jaar een huis in Hannover huren. Maar ja, eerst wilden we wel eens zien of de huizen die op internet stonden ook werkelijk zo eruit zagen. 

We vonden 3 huizen die we wel eens in het echt willen bekijken. We hebben de verschillende makelaars gecontacteerd en konden op een zaterdag terecht. Het begon goed, we waren bij het eerste huis aangekomen, maar geen makelaar te zien. We hebben geprobeerd hem te bereiken, maar konden geen contact krijgen. En paar dagen later bleek hij ziek te zijn geweest. 

De tweede makelaar kwam wel een hij nam de tijd. Het was een groot huis en na 2 uur hadden we alles gezien. Het huis voelde goed, maar o, wat waren het huis en de tuin groot. Het zag er precies zo uit als op de plaatjes. 

Het derde huis was op zich wel mooi, maar had minder charme, maar de makelaar had geen zin, hij zei bijv. 'o, willen jullie de zolder ook nog zien.' 

Om een lang verhaal kort(er) te maken, na nog een paar bezichtigingen bij andere huizen en een 2e bezichtiging, hebben we huis nummer 2 gekocht. 

Na lang wachten, werd ik in mei niet meer ongesteld, en ja, ik was zwanger. O war waren we blij, we hadden een huis en konden aan de kinderkamer beginnen. Wordt vervolgd...