Ongevraagd advies: geen ontkomen aan...

Na een paar maanden proberen was het dan eindelijk zover: ik was zwanger! Uit enthousiasme wilde ik het aan iedereen vertellen, maar ik was op dat moment pas zes weken zwanger. Met de grootste moeite hield ik dus nog even mijn mond, tot eindelijk het moment was aangebroken waarop ik twaalf weken zwanger was. Iedereen in de familie was dolenthousiast. Achteraf had ik het ook niet veel langer geheim kunnen houden, want mijn buik had al behoorlijke proporties aangenomen.

Na een maand of vier à vijf begonnen ook buitenstaanders mijn buik te zien. Ik zat met een vriendin bij Italiaanse les toen het voor het eerst opgemerkt werd vlak na de les. Ik was heel verbaasd over wat er toen gebeurde. Vrouwen die ik pas enkele weken kende en waarvan ik amper hun naam wist, vertelden in geuren en kleuren hun eigen bevallingsverhalen. Ik was er zelf niet over begonnen en ze vroegen ook niet naar mijn plannen of ideeën, maar er volgde één grote, lange woordenstroom met hoe makkelijk of vreselijk hun bevallingen wel niet waren. Gore details werden niet geschuwd en voor mij was dit op dat moment echt een gevalletje van 'too much information'. Ik wist dat het uit een goed hart kwam, maar ik was hier op dit moment nog helemaal niet klaar voor, zeker niet van bijna vreemden!

Naarmate mijn buik groeide, kreeg ik steeds meer aanspraak op straat. Leuke verhalen over hoe kinderen je leven verrijken, maar ook wéér al die bevallingsverhalen en goed bedoelde adviezen waarvan ik de meeste niet eens onthield. Ik glimlachte en bedankte netjes voor ik weer verder waggelde.

Toen de bevalling kwam, dacht ik helemaal niet meer aan al die adviezen en verhalen. Alles was heel intens, maar ging gelukkig goed. Daarna volgde een lastig paar eerste maanden met een pittig kindje, maar uiteindelijk is alles gelukt en ben ik trots op mezelf. We kwamen in een goed ritme en mijn kleintje groeide geweldig op. Uiteindelijk moet je toch het meeste zelf doen en het was me toch maar gelukt.

Nu zijn we ondertussen alweer drie jaar verder. Mijn kleine broertje is pas getrouwd en verwacht in december een baby. Ik ben natuurlijk laaiend enthousiast dat ik tante word. En wat doe ik in mijn enthousiasme? Advies geven. Heel veel ongevraagd advies geven. Want je wil het toch makkelijker voor ze proberen te maken, ook al lukt dat waarschijnlijk niet. Ik hoop dan ook maar dat mijn schoonzusje begrijpt dat ik het goed bedoel en niet alleen maar denkt: 'too much information'...