7 jaar geleden
Onbegrip voor vroege zwangerschapswens
Soms kan ik mensen wel afschieten. Het is toch onze keuze? 'Je bent nog zo jong' zeggen ze dan, Klopt, maar leeftijd is toch ook niet alles?
In de vakantie zijn we bij familie op bezoek geweest en hebben we het over onze zwangerschapswens gehad, waar zij ook al vanaf wisten.
"Waarom wil je een kindje dan?" werd mij gevraagd. Allereerst vind ik dit best een pijnlijke vraag. Alsof ik het dan alleen maar doe omdat anderen in mijn omgeving ermee bezig zijn. Daarnaast is de reden dat je een kind wilt niet duidelijk uit te leggen (voor mij niet althans, correct me if I'm wrong!). Het is een gevoel dat je niet kan negeren. Dat heb je of dat heb je niet ervaren. Maar ik kan het niet uitleggen, behalve dat het voor mij voelt als de juiste tijd.
"Ik denk dat je gewoon ontevreden bent met jezelf en je daarom een kind wilt". Are you kidding me? Ja, ik ben vaak negatief over mezelf geweest en was niet trots op wie ik ben. Maar dat is toch echt al een tijd weg. Ik weet nu hoe goed ik bezig ben en dat ik de wereld aan kan, als ik maar positief blijf. Maar goh, nu je het toch zegt, je maakt me wel steeds kleiner op dit moment.
"Je bent nog zo jong, je wilt nog een opleiding volgen en verbouwen thuis, dat kun je toch beter eerst doen". Kijk, nu heb je gezegd wat je eigenlijk vanaf het begin al wilde zeggen, je vind me nog zo jong en vind dat ik er niet zo'n haast van moet maken. Laat me duidelijk zijn, ik wéét dat ik jong ben. Elke dag weer word ik daaraan herinnerd omdat ik in de familie, op het werk, in de familie van de vriend en gewoon bij ons thuis de jongste ben. Maar mag ik daar even tegenover stellen dat ik weinig 23 jarige ken die een eigen huis hebben, een fulltime baan, een vaste relatie en diabetes mellitus sinds hun 7e.
Niet om nou over te komen alsof ik zo volwassen ben, ik zal vast nog wel wat kunnen leren. Maar dat kan ik als ik 30 ben ook nog. Mijn lichaam kan een zwangerschap nu makkelijker aan dan over tien jaar. Daarnaast zal mijn diabetesverpleegkundige niet voor niks zeggen: "het is goed dat je er zo vroeg mee begint, zwanger zijn met diabetes mellitus is een topsport en is makkelijker begin twintig".
Het doet me gewoon soms pijn dat ik beoordeeld word op mijn wens om jong kinderen te krijgen. En dat ik blijkbaar niet elke maand mag afwachten of het dan eindelijk wel zo ver is. Loslaten, het is een begrip wat voor mij onmogelijk is als het om een kindje gaat, want ik heb nu eenmaal diabetes en ben er dus dagelijks mee bezig. Ik kan niet even uit de band schieten en wat extra snoepjes eten, want stel je voor ik ben zwanger, dat is niet goed voor de kleine dan. En mag mijn wens voor een kind, omdat ik jong ben, dan niet even groot zijn als die van iemand die wat ouder is?
Heb jij ook wel eens onbegrip gehad uit jouw omgeving vanwege je leeftijd?
Anoniem
even een gedachte.. is een miskraaam of vroegtijdig overlijden niet net zo erg ingijpend voor een 18, 25 of 30 jarige??? Ik zou dit niet zo raar vinden en dan die uitspraak,je bent jong. Ik zal erg op mijn tenen getrapt zijn
Anoniem
Als jij samen met je partner er klaar voor bent is dat prima. Je hebt je huis en een baan..je hebt er duidelijk over nagedacht! Ikzelf had ook een vroege kinderwens en vanwege ziekte was jong ook beter voor mijn lijf.. Helaas liep het hier anders. Eerst overleed mn dochter met 24 weken.. De nodige je bent nog jong opmerkingen hielpen niet de pijn te verzachten.. De nodige miskramen en de herstel tijd voor mn lijf om weer opnieuw te kunnen proberen hebben het resultaat dat ik nu op mn 35 e trotse moeder ben van een bijna 2 jarige zoon die er een van de twee is.. Ook met de lompe je hebt er nog een kan ik ook nix . en een dochter van 10 weken mensen bemoeien graag en zijn onbedoelt lomp.. Ik zou zeggen ga ervoor! Ik hoop dat je snel een gezond kind in je armen mag sluiten!!
Anoniem
Ik was 23 bij de eerste en 25 bij de tweede. Ik heb 1x de reactie gehad.. goh wat ben je er vroeg bij. We zijn nu 12 jaar verder en nog geen dag spijt gehad. Als jij hij vind dat je er klaar voor bent dan ben je dat. Laat anderen niet bepalen wanneer jij er aan toe bent.
Anoniem
Meid, ik juich het toe dat je hebt besloten om jong voor kindjes te gaan!! Doe wat goed voelt voor jullie beide!! Familie maakt zich vaak in het begin zorgen maar als de baby er eenmaal is, dan willen ze er als eerste bij zijn omdat ze zo trots zijn op jullie en jullie kindje dat je bijna geen tijd voor jezelf hebt???? 1 ding wil ik je meegeven: JIJ BENT BELANGRIJK SAMEN MET JE PARTNER!! En voor de rest is iedereen zijn mening, zijn mening