1 jaar geleden
Nieuwjaarsgeluk
De eerste weken en de 20-weken echo
Het is even geleden dat ik mijn eerste (en enige) blog plaatste. Tijd om de reeks over onze dochter af te maken en dan te beginnen aan het verhaal over onze pasgeboren zoon. Want man o man, wat beseffen we ons nu dat een zwangerschap of een gezond kindje niet vanzelfsprekend is.
Even terug naar het bloedverlies op oudejaarsavond 2019. Wat kan je je bezwaard voelen als je op zo’n feestavond de verloskunde belt.. en ja, het is hun werk, i know, maar het heeft even geduurd voordat ik durfde.
1 januari mochten we langs komen voor een echo. Zal het een miskraam worden? Hoort het er bij? Is alles goed met het kindje? Op de echo wordt een lege vruchtzak gevonden maar waarbij gezegd wordt dat het nog alle kanten op kan gaan, we zitten immers in een vroeg stadium van de zwangerschap.
16 januari weer terug voor de officiële eerste echo en daar zien we een kloppend hartje. Hi kleintje, wat zijn we blij je te zien. Bereid je alvast maar voor, want pap en mam stappen zo in de bus naar Rotterdam voor de Vrienden van Amstel Live. Fijn dat we daar samen met jou een feestje mogen vieren.
25 maart hebben we de 20 weken-echo. De envelop met jouw geslacht wordt zorgvuldig gesloten zonder dat we weten wat er op staat. Gauw langs de plaatselijke bakker om wat lekkers te laten maken. In verband met COVID houden we geen feestje maar brengen we het langs bij vrienden en familie. Maar eerst? Eerst nemen wij thuis samen een hap. En wat ons gevoel al zei klopte, je bent een meisje!