Nieuw leven deel 2💙!

Het is weer vrijdag dus tijd voor een nieuwe blog!

Vandaag neem ik jullie mee in mijn zwangerschapsperiode deel 2.

De hele zwangerschap zat ik op een licht blauwe wolk. Hoe nuchter ik vaak ook ben, ik zweefde echt een beetje rond.

Alles liep voorspoedig en voelde mij erg goed. Toch had ik wel bekkeninstabiliteit maar nam dit voor lief, als dit mijn enigste kwaaltje is? Ik kon de wereld aan met die dikke buik van me..

Met week 26 voelde ik de kleine iets minder tijdens een BHV-cursus en heb toen de verloskundige gebeld. Wij hadden op dat moment 1 auto en ik was mee gereden met mijn collega. Gelukkig was mijn vriend vrij en kwam als een speer naar het hotel waarop dat moment de BHV-cursus plaatsvond.

Daar vandaan zijn wij naar de verloskundige gereden en hoorde wij al snel zijn hartje kloppen. Wat een opluchting! De tranen rolde over mijn wangen.

Toch wilde ze geen risico lopen en moest ik voor controle langs het ziekenhuis. Hier heb ik ongeveer een uur aan de CTG gelegen. Na een half uur liet de kleine man pas zien dat hij goed kon bewegen en er zat weer veel beweging in mijn buik. Dit voelde zo ontzettend fijn!

Vanaf dat moment voelde ik hem dagelijks weer met het ritme wat ik inmiddels gewend was van hem.

Met week 36,5 stopte ik definitief met werk, niet omdat ik dat zelf wilde maar dat vond mijn werkgever nodig. Ik had die tijd nodig en mocht echt nog wel langs komen maar dan alleen om gezellig een kopje thee te drinken. Mijn werk los laten vond ik eerst erg lastig maar op een gegeven moment kon ik er wel van genieten.

Die periode heb ik de baby kleertjes wel 5 keer gewassen. Met week 17 stond immers het kamertje al helemaal klaar.

Was alles al gekocht en wachtte wij alleen nog op de bestelde kinderwagen.

Dit vond ik overigens de lastigste koop van alle baby spullen. Want jeetje wat een keuze allemaal!

Ik vind de Joolz Day 2.0 erg mooi maar die werd afgeraden als je meerdere kindjes wilde, aangezien de bak op een gegeven moment een beetje gaat hangen.

Uiteindelijk zijn wij bij de Bugaboo Cameleon 3 uitgekomen. Wat een fijne wagen!!

In de zwangerschap hadden wij goed gekeken naar wat wij wilde; trouwen was even van de baan, dan een samenlevingscontract of een geregistreerd partnerschap. Wij hebben bij verschillende mensen en adviseurs advies gevraagd en kozen voor geregistreerd partnerschap. Op 9 juni 2017 waren wij 10 jaar samen en vonden dit een hele mooie dag er zat alleen wel risico aan; ik was dan 37+6 weken zwanger dus de kleine was met 24 weken erkend door mijn vriend zodat de kleine wel de achternaam van mijn vriend zal hebben als het geregistreer partnerschap te laat zal zijn.

Gelukkig bleef de kleine man lekker zitten en hadden wij vrijdag 9 juni 2017 een mooie in de ochtend wat natte dag..

het kwam met bakken uit de hemel maar in de loop van de dag kwam het zonnetje erbij. Deze dag was alleen met de ouders. Zij waren onze getuige.

‘S morgens op het gemeente huis, aansluitend een kopje thee/koffie met gebak en ‘s avonds lekker eten met zijn 6en.

Ook zal mijn schoonmoeder foto’s van ons op de hei maken, die kan dat zo mooi en de hei is een prachtig gebied.

Na het gebak ging iedereen even naar huis en zijn wij even samen gaan lunchen.

Na de lunch zijn wij naar huis gegaan en nam ik even rust. Aangezien er nog foto’s gemaakt moesten worden en we in een chique restaurant zouden eten en dus lang zouden zitten was het wel handig als ik even rustig ging zitten.

Zo onzeker als ik ben, waren de foto’s leuk maar ook spannend om te maken.

Ik was best wel aangekomen en heb dit allemaal niet in de gaten gehouden tijdens de zwangerschap. Ik dacht; dat komt vanzelf wel weer goed.. nou dat is zeer goed te zien op de foto’s wetende dat ik niet zoveel at als bij mijn tweede zwangerschap waar ik alleen maar een buik had.. letterlijk alles was dik; mijn armen, benen, billen, enkels, HOOFD en natuurlijk die buik...

goed, na de foto’s was het door rijden naar het restaurant waar wij met zijn zessen verzamelde om heerlijk te gaan eten. Dit was een lange gezellige zit en we gingen met onze buiken bomvol terug naar huis. Mijn vriend (op papier is hij mijn man maaaaaar die dag waar ik naar uit kijk, gaat heust echt nog wel komen...) was de dag na het geregistreerd partnerschap nog vrij. We hebben het laatste gedaan in het kinderkamertje (laatste lampjes ophangen) en zijn daarna gezellig naar een leuke braderie gegaan. Hier hebben we lekker rond gewandeld.

We dronken iets op een terras en besloten dat het wel leuk was om te gaan zeilen. We huurde een bootje op de Loosdrechtse Plassen en hadden het prima naar ons zin in het bootje met al dat lekkers aan boord.

Tot ik hele heftige krampen kreeg en ik echt terug wilde naar de kant. Want jeetje wat was dit naar! Eenmaal aan de kant zakte het gelukkig weer helemaal af.

In mijn volgende blog neem ik jullie mee naar mijn bevallingsverhaal.