Nieuw jaar, nieuwe kansen of toch niet?

Mijn laatste blog sloot ik af met het nieuws dat wij net onze eerste cryo terugplaatsing hadden gehad. Hoewel we de goede hoop hadden het nieuwe jaar met goed nieuws te kunnen beginnen, want ja nieuw jaar nieuwe kansen toch?, mocht dit voor ons helaas niet zo zijn. Na een rustmaand, helaas ook net het nieuws te horen gekregen dat onze laatste cryo van onze 2e ICSI poging (of ice baby hoe wij ze ook wel noemen) het ontdooien niet heeft overleefd en er dus geen terugplaatsing zal komen. Een klap die weer hard aankomt en weer geïncasseerd moet worden. Ik had zo gehoopt eind deze maand met een klein wondertje in mijn buik te lopen om het verlies van onze dochter wat dan een jaar geleden is toch iets te verzachten door mijn gevoel. Helaas is het ons nog niet gegund.

Voor wie het zich afvraagt ja die klappen doen pijn en ja soms vraag ik mezelf af hoe lang ga ik dit nog volhouden, maar op de een of andere manier is er toch een soort oerkracht waarmee ik mezelf weer uit die donker put omhoog weet te hijsen en we gaan gewoon weer door. Het belangrijkste is dat alle gevoelens die er zijn er mogen zijn, deze toelaat en ja soms jezelf even mag laten instorten en alles mag voelen, om daarna weer met nieuwe kracht door te gaan. Jij die dit leest en zelf en jezelf hierin herkend. Je bent niet alleen ik voel jou pijn en jij de mijne. Wij zijn krachtige sterke vrouwen en wij kunnen dit!  

Op naar de voorbereiding voor ICSI #3! Nieuwe jaar is nog niet voorbij, daarnaast nieuwe kansen bij een nieuwe kliniek (i.v.m. verhuizen)