7 jaar geleden
neeeeeeeeeeeeeeeeeeeee wat nu?
Bijna 4 jaar bezig en na de 5de iui nog niks. Maar om mij heen wel... Ik ben zo jaloers!
Ondertussen ben ik al bijna 4 jaar bezig met proberen zwanger te worden, van nummer twee wel te verstaan. Iets wat volgens sommigen maar onzin is, wees blij dat je er 1 hebt. Jammer dat nummer twee niet lukt.
Maar de wens is even sterk. Ik geloof wel dat het zwaarder zal zijn als je nog geen kinderen hebt, maar de teleurstelling is echt.
Helaas is de teleurstelling zo normaal dat ik bijna niet anders weet, ik ben haast al niet meer teleurgesteld, want het voldoet aan de verwachting.
Een paar keer dachten we dat het toch raak was, maar elke keer kwam de teleurstelling dan gewoon wat later. Een keer was ik overtijd, de test was negatief, 7 dagen later weer getest, maar nog steeds negatief. Naar de kliniek voor een echo. Niets te zien helaas, alleen een cyste (een niet gesprongen eitje). Toch maar bloed prikken voor de zekerheid. Wachten op de uitslag, duurde veel te lang... Dan word je eindelijk gebeld 'niet zwanger, maar dat hadden we wel verwacht hé'
Nou bedankt, had dat niet met iets meer takt gebracht kunnen worden?! Ik had namelijk WEL gehoopt dat ik zwanger was.
Ondertussen zijn we al een hele tijd en maar liefst 5 pogingen verder maar zonder resultaat. I.v.m. de vakantie hebben we een maandje pauze ingelast.
Maar mijn Facebook timeline stroomt vol met mensen die melden zwanger te zijn. Mensen die nog niet eens aan kinderen dachten toen wij begonnen met proberen voor nummer twee. Erger mensen die nog niet eens aan kinderen dachten toen we begonnen met iui... Mensen die nog niet eens samen waren toen wij begonnen met proberen/iui!!
Nog erger mensen die melden een tweede te krijgen, mensen die nog niet eens dachten aan het krijgen van kinderen toen wij begonnen met iui/proberen en kindjes die hun 1e, 2e,3e verjaardag vieren, en dus verwekt en geboren zijn in de periode dat wij met onze handen in het haar geen tweede kunnen krijgen.
En ik weet niet meer hoe ik moet reageren. Ik ben stik jaloers. Natuurlijk gun ik iedereen een gezond en gelukkig kindje... Iedereen heeft recht te krijgen wat hij/zij wil. Maar ik ben blijkbaar een uitzondering. want bij mij blijft het uit. Al jaren.
Natuurlijk feliciteer ik iedereen met de zwangerschap/het verwachten van een kindje (of twee, in sommige gevallen), maar ik vind het super oneerlijk. en kan er maar slecht mee omgaan. Hoe raar dat misschien ook is, ik heb het er echt moeilijk mee...
Anoniem
Vreselijk moeilijk hè? De (vaak onverwachte) aankondigingen waar je altijd maar weer 'blij' op moet reageren. Stellen die in de tijd dat je zelf hoopt überhaupt zwanger te raken, er al twee zwangerschappen op hebben zitten. Of, ho oeps, nog een derde verwachten terwijl dat niet in de planning lag. Je gunt het anderen (meestal) wel, maar jezelf gun je het het meest op dit moment. Na al die jaren spanning en teleurstelling ben jij nou eindelijk eens aan de beurt. En nee, de wens voor een tweede kan je niet zomaar loslaten. En tuurlijk, je hebt al een prachtig mensje, maar toch staat die er los van. Sterker nog, je gunt hun ook een broertje of zusje. Hier inmiddels ook 3 jaar verder en een dochter van 4,5. Traject ivf/icsi al gehad en afgesloten en met iui bezig geweest met een minimale kans. (Volgorde van trajecten is hoogst ongebruikelijk, ik weet het, maar dat is bij ons zo.) Vooral de opmerkingen die mensen kunnen plaatsen kunnen vreselijk hard binnen komen. 'Willen jullie niet nog een kind?' - Ja, dat proberen we al jaren, bedankt. 'Ach, maar jullie hebben er toch al eentje?' - Ja klopt, een heel lief meisje. Je hebt gelijk, waarom zouden we er nog zo eentje willen? 'Wees blij dat je er maar eentje hebt, wat een chaos is het altijd bij ons als we de deur uit moeten.' - Zo is het.... Ik wens je heel veel succes en sterkte! En hopelijk lees ik nog een keer je succesverhaal!
Anoniem
Ik snap je....ik had mijn eerste dochter in 1 poging...daarna de wens voor nummer 2. Na een half jaar proberen zwanger maar helaas eindigde dit in een miskraam. Daarna na groen licht weer proberen ....en proberen....en proberen. Niets!! Toen kwam IUI. En na zoveel pogingen en onderzoeken werd ik onverklaarbaar onvruchtbaar genoemd....ppgf. Door naar IVF! 1e poging niets....toen heb ik tussen 1e en 2e poging een weekendje weg geboekt naar Texel met beste vroendin(zij was overigens net 3 maanden zwanger) Ik kwam terug en 2 weken later moest ik ziekenhuis bellen voor afspraak weer in te plannen. Wanneer mijn laatste menstruatie was....ja eeh niet! Ja daar moet u toch op wachten of een test doen. Ja hoor.....weer een test! We weten allemaal wat daar uitkomt. Maar goed , ik wilde ingepland worden dus maar een test gekocht. Ik wilde zelf niet meer kijken naar de teleurstelling, weer een negatieve test! Dus gaf de test aan mijn toenmalige man. Hij zegt opeens.......je bent zwanger!!!! Dus ik zei nog....nu geen grapjes maken, ben er niet voor in de stemming. Hij, dat staat er toch....je bent zwanger!!..woehoe. Na terug rekenen bleek dat de avond van terug komst Texel mijn conseptie datum geweest te zijn. Nu een 4 jarig jongetje erbij. Dit alles heeft 5 jaat geduurd.... Hou hoop!!! Sterkte
Anoniem
Hoi Laura! Ik lees je berichtje en wat heftig voor jullie zeg! Ik behandel zelf ook cliënten die maar niet zwanger kunnen worden en ook in een 'traject' zitten. Een aantal van die mensen hebben als ondersteuning vaak acupunctuur erbij gedaan..met super resultaat. Maargoed de oorzaak kan natuurlijk naast iets lichamelijks ook liggen in een emotionele blokkade. Wat ik ook vaker tegenkom dat door een verstoorde werking van de schildklier waardoor het ik de eerste fase v zwangerschap al mis kan gaan, vaak is dit ook een medeoorzaak als iemand een aantal keer achter elkaar een miskraam heeft gekregen..misschien kn je hier wat mee? Ik moest in iedergevl even reageren. Heel veel sterkte en succes!
Milou1985
Zo herkenbaar, het is net of ik mijn eigen verhaal lees. Onze dochter is bijna 4. Een hele grote wens cooe een 2de. 5 iui's verder. Geen zwangerschap. Nu een time out vanaf februari. Eerst maar eens echt tot rust komen voor we het ivf traject ingaan. Succes meid!