2 jaar geleden
Naar de verloskundige & geslachtsbepaling
Ik geniet!
23 juni kwart voor 6, mijn eerste afspraak bij de verloskundige. In hetzelfde gebouw als mijn coaching gesprek de vorige keer, waar ik in tranen uit barste al bij het zien van alle geboortekaartjes. Dit keer gaat het goed! Ik durf het hard op te zeggen en geloof er echt steeds meer in. Na die 13 weken echo gaat het echt een stuk beter, maar we moeten de 20 weken echo nog krijgen, dus ik blijf voorzichtig.
Met pijn in mijn hart moest ik alleen naar deze esrste afspraak. Skye was zó moe en michel was net thuis. Omdat we zó veel echo's en ziekenhuis bezoeken hadden met mijn vorige zwangerschap, kon Michel echt niet altijd mee. Dit eerste moment dat michel dus niet mee kon deed mij een beetje daar aan denken. De eerste afspraak bij de verloskundige, daar heb ik erg naar uitgekeken. Want waar bezoekjes aan de gynaecoloog vreselijk waren, was het bij de verloskundige wél een feestje! Tenminste.. dat dacht ik altijd. Ik reed vanuit huis weg en voor ik het wist liepen de tranen nog in de auto alweer over mijn wangen. Gewoon omdat ik zó blij ben met het "normale". Ik mag eindelijk naar de verloskundige, zoals het hoort als je zwanger bent! Na een kort gesprekje over hoe het met mij ging, liet ze de hartslag van de baby horen. Zó mooi weer! Alles klonk goed en ik kreeg een heel schattig koffertje mee van woezel en pip met spulletjes. Zo zat hier het knuffeltje in van de opvang van Skye en straks ook van de baby! Hoe toevallig is dat. Met een lach op mijn gezicht en héél véél vreugde tranen reed ik terug naar huis. Ik jank me een partijtje af de laatste tijd! Alles gaat zo normaal, zoals het ook hoort te gaan maar wat zó anders gaat dan dat het ging bij Skye en Evi. Over 2 dagen weten wij of Skye een broertje of zusje krijgt. Hoe leuk is dat!
25 juni 2021 ~ 14+3 weken zwanger
En dan nu.. de geslachtsbepaling! Onze eerste pretecho, met hierna alleen nog de 20 weken echo! WAT?! ja, echt. Zó wennen na alle echo's van Skye en Evi! Ook zo lekker normaal, zo weinig spieken naar wat die kleine spruit uit spookt.
De echo hadden we pas smiddags om kwart over 4, ik was vrij en ben vooral veel in de weer geweest met Skye. Die is de laatste tijd zo heerlijk op boefjesjacht, dat hoort er gelukkig ook allemaal bij. Ze mag niet mee naar de echo vanwege die ellendige-bijna-klaar-klote-corona. Vanaf een uur of half 4 kon ik alleen nog maar lachen. Ik kan hierna gericht gaan shoppen!
Aankomend bij Echonoord werd ik ineens bloedje zenuwachtig, leuke spanning! Ik vertelde de echoscopiste hoe het zat bij onze vorige zwangerschap en zo keek ze ook nog even met een klein medisch oog naar de echo. Wederom zag alles er weer super uit! Ze zag vrij snel al het geslacht, ze vroeg of we het beide meteen wilde weten en schreef hierna bij de echo MEISJE / GIRL! Gillen, huilen, ik weet niet wat ik allemaal deed. Maar het voelde héél erg goed. Evi krijgen we niet terug, maar Skye weet straks wel hoe het zou zijn om een zusje te hebben waar ze mee kan spelen. Het voelt compleet, meer compleet dan nu. Ik mag straks moeder zijn van 3 dochters, waarbij ik er voor 2 mag zorgen en waarbij 1 meisie altijd bij mij is, in mijn hart. Een wens wat echt uit mag komen, zó intens blij!