Moodswings

Gisteren ging wel oke, vandaag is het weer helemaal mis. Ik voel mij zo falen als moeder. Ik heb een ontzettend leuke en lieve zoon van 14, maar ben de laatste tijd echt een k*tmoeder. Óf ik ben aan het huilen óf ik ben boos. Af en toe zijn er heus wel leuke momenten, maar ze zijn schaars en ik schaam mij daar voor. Behalve dat het voor mij moeilijk is, is het voor hem misschien wel extra moeilijk. Hij heeft een hoogzwangere moeder die ineens een totaal ander mens is geworden. 

Hij doet het heel goed. Hij kan goed met mijn moodswings omgaan. Maar ik wíl niet dat hij daarmee moet omgaan. Ik wil dat hij een gewone vervelende hormonale puber kan zijn. Ik wil dat hij nukkig kan zijn, zoals een echte puber. Ondanks dat hij zegt dat het prima gaat, voelt dat voor mij niet zo. Ik denk dat hij op zijn tenen aan het lopen is. Ik denk dat hij dingen niet durft te delen met mij omdat ik onmogelijk ben. 

Ik heb professionele hulp voor hem gezocht, ook om te verwerken dat zijn moeder bijna het leven liet. Maar toch. Het voelt niet goed. Ik weet niet wat ik moet doen. Wat ik kán doen om hem gerust te stellen. 

Ik zeg hem heel vaak dat dit tijdelijk is, dat ik momenteel niet mijzelf ben. Ik huil bijna nooit waar hij bij is en als ik een extreem slechte dag heb zonder ik mij af. 

Maar hij is niet gek. 

Ik wil gewoon bevallen. Ik wil weer die ijzersterke moeder zijn, zijn rots, zijn superheld. Nog even volhouden. 

Trending op Mamaplaats: Maagverkleining: “Ik ben al 60kg kwijt!”