Mono mono tweeling (deel 5)
Hoera Nova 1 jaar! Verjaardag vieren en onzekerheid!
Het is nu bijna een week geleden dat we de echo gehad hebben. Nova is over 3 dagen jarig en ik slaap heel slecht. Ik merk aan mezelf dat ik weinig kan hebben en me niet goed voel. Hoe kan ik gezellig haar verjaardag gaan vieren als ik niet weet of de kindjes in mijn buik nog groeien. Of wat als ze er al niet meer zijn, het is een tikkende tijdbom. Ik kan niet stoppen met denken dat het niet goed gaat. Zullen dat ook de hormonen zijn?
18 oktober:
Ik vertel mijn partner dat ik niet meer kan wachten tot volgende week. Samen maken we de keuze dat we het ziekenhuis gaan bellen. Ik ga er vanuit dat ik wel terecht kan voor een extra controle, ookal is het maar voor onze eigen geruststelling! Er zal toch begrip zijn dat deze situatie voor ouders moeilijk is. Maar helaas krijg ik tijdens het telefoongesprek te horen dat het niet gaat lukken om ons te zien. Wij zullen moeten wachten tot onze afspraak van volgende week. Maar? Vrijdag is Nova jarig en ik wil weten of we haar verjaardag vieren met of zonder haar broertjes. Helaas blijft het antwoord nee en is een afspraak voor hun niet nodig en zal die dus ook niet plaatsvinden!
Tijdens de lunch stuur ik mijn verloskundige een berichtje die ik bij de zwangerschap van Nova had, ze wist als één van de eerste dat ik in verwachting was van een tweeling en helaas werd ik toen gelijk medisch! Bij Nova heb ik een fijne thuis bevalling gehad en die ervaring had ik met haar mogen delen! Ze zegt dat ik hun echoscopiste even een berichtje kan sturen en dat die misschien wel voor wat geruststelling kan zorgen.
Het eerste wat ik doe is haar bellen en ze zit vol voor vandaag! Maar toch regelt ze dat ik een spoed afspraak krijg in de avond. Ik laat wat tranen gaan van ontlading en de spanning om te mogen kijken wat er in mijn buik gebeurt. Want wat voel ik me onbegrepen door het ziekenhuis. Ik tel de uren af tot vanavond en ben blij dat ik met mijn partner vanavond langs kan komen. Hij vraagt of ik het niet fijn vind om mijn moeder ook mee te nemen. We krijgen beide veel steun van haar dus ik vind het prettig dat ze kan! Misschien is het wel de laatste keer dat we ze levend op beeld gaan krijgen vanavond.
We zien af en toe de navelstrengen voorbij komen op beeld en die zitten goed door elkaar, maar daar kunnen we niks aan doen. Dat gebeurt bij dit soort tweeling zwangerschappen
Daar gaan we dan, samen in de auto onderweg naar de echo praktijk. Ik merk dat ondanks alles ik weer wat rustiger ben, want wat er ook gebeurt! Ik weet dan wel waar ik aan toe ben. Daar aangekomen zitten we met nog een stelletje wachten in de ruimte en worden we snel naar binnen geroepen. Ze is super vriendelijk en legt wat dingen uit. Ze kan de kindjes opmeten, kijken of de hartjes kloppen en kijken hoe het er uit ziet. Ze kan alleen niet de medische echo's doen zoals in het ziekenhuis. Dus de toevoer van de navelstrengen gaan nu niet gecontroleerd worden. Maar ik ben al blij dat ik ze nog even kan zien!
Ze begint met de echo en ik voel bij haar ook een opluchting, beide hartjes kloppen nog! Er valt een last van mijn schouders. Ze meet de kindjes op en zegt dat ze mooi op schema lopen, niet te klein of te groot. Ze vraagt of ik het goed vind dat ze een stukje 4D gaat kijken. Ik geef aan dat ik dat leuk vind en ze laat ons de kindjes zien. We zien af en toe de navelstrengen voorbij komen op beeld en die zitten goed door elkaar, maar daar kunnen we niks aan doen. Dat gebeurt bij dit soort tweeling zwangerschappen. Ze geeft ons heel veel mooie fotos mee en een USB-stickje met alle echo beelden erop. Ondanks dat ze niet meer kan doen, voelt dit als zoveel. Ik voel me gehoord, de kindjes zijn er nog! En we gaan Nova haar verjaardag vieren met hun erbij.
21 oktober:
HOERA!!! Nova is jarig! Ze is alweer 1 jaar, en dat jaar is voorbij gevlogen ! ze is vorige jaar thuis geboren in ons huurhuis en ondertussen vieren we haar eerste verjaardag in ons net verbouwde koophuis! Vandaag gaan we in de ochtend gezellig naar de dierentuin en komen vrienden en familie, we hebben taart gehaald en voor sommige komt het als een verrassing dat ik zwanger ben! Wij hebben het namelijk nog niet tegen iedereen gezegd. Juist omdat we zo bang zijn dat het mis gaat. Dus voorzichtig laten we blijken dat we niet 1 maar 2 babys in mijn buik hebben! Maar dat we nog niet weten of ze wel gezond geboren gaan worden. Iedereen reageert geschrokken en feliciteert ons! Wij sluiten de dag af en gaan lekker naar bed, weer een dag voorbij gelukkig.
Hoera nova 1 jaar!
6 dagen moeten we nog wachten tot de volgende echo in het ziekenhuis. Meer daar over in deel 6!
Veel mensen wilde mij volgen op Instagram! Super lief natuurlijk maar ik heb geen openbaar profiel! Dus voor degene die dat willen is er een openbaar account aangemaakt waar ik ook dingen op zal delen, onder andere hoe het met ons gaat❤️ mijn instagram link staat hier onder gemeld, of kijk op mijn mamaplaats profiel!
https://instagram.com/twinmom_borano?igshid=MzNlNGNkZWQ4Mg==
MamaVan3❤️
Ja m’n zoontje is gezond ter wereld gekomen met 39 weken! En ik ben verder nog steeds schoon. Was zeker heftig met een dametje van 10 maand oud. Mocht niet tillen omdat de tumor via keizersnee verwijderd is.
MamaVan3❤️
Oooh ik voel gewoon helemaal jou gevoel met die echo !! Zo onbegrijpelijk het niet meedenken. Gebeurd te vaak helaas. Ik moest met 22 weken zwangerschap geopereerd worden omdat ik een tumor op 1 van mijn eierstokken had en deze in de weg ging zitten voor mijn zoon maar uiteindelijk ook voor de bevalling. Ik kreeg de woorden. De tumor MOET eruit maar daardoor kan de bevalling ook op gang komen en kunnen we niks doen voor je kleintje. Ik wou voor die operatie ook heel graag nog een echo, nog even kijken want misschien was dit wel de laatste keer. Maar nee deden ze niet!! Verloskundige gebeld waar ik ondertussen niet meer heen ging en die hebben voor de operatie alsnog een echo gedaan. Ben ze zooooo dankbaar, en stiekem voor hun ook een wijze les want wat ik heb gehad omkomt niet vaak voor en nu hebben ze gezien hoe zo iets eruit ziet op een echo!
Twinmom borano
Wat zal jij ook een heftige tijd achter de rug hebben gehad! Hopelijk gaat het nu goed met je kindje. Ik schrik er van hoe gevoelloos het ziekenhuis kan reageren, tuurlijk hebben hun veel te maken met onzekere situaties. Maar het stukje geruststelling hebben veel ouders nodig!
Ilsealice
Wat een rollercoaster zeg. Ik leef met jullie mee, ondanks dat ik je/jullie helemaal niet ken.