Moe, moeder, moeist.

Pff, even wat klaagzang hoor.

Ik ben moe, op, vermoeid en uitgeput.

Super geweldig mooi en helemaal fantastisch dat we nog een kindje mogen krijgen, maar het leuke van zwanger zijn is er voor mij nu wel af.

Mijn lijf is moe, mijn hoofd is moe, mijn kind wordt volgens mij moe van mij en m'n man denk ik inmiddels ook. En ik word ook gewoon moe van mijzelf. Wie is dit uitgeputte mens?

Ik heb echt geen slechte zwangerschap. Ja ik ben nog steeds 24/7 misselijk, heb last van maagzuur, kan geen fatsoenlijke hap lucht tot me nemen, groei een lekker groot & zwaar kind, heb al een aantal weken niet meer dan 4uur aaneengesloten kunnen slapen, kan niet fatsoenlijk lopen door beknelde zenuwen en heb steken in mijn rug welke mij iets te bekend voorkomen van de vorige zwangerschap (rugpijn die resulteerde in een bevalling met alleen rugweeën en beenweeën)

Maar het kan altijd erger, dat begrijp ik wel. Ons meisje is in ieder geval gezond en heeft het blijkbaar prima in mijn buik.

Maar waar ik wel het meest last van heb, is het schuldgevoel naar Oliver toe. Ik baal dat ik niet veel meer met hem kan ondernemen, juist wanneer ik me dat had voorgenomen tijdens mijn verlof te doen. Dat wanneer hij vraagt of ik hem wil tillen, mijn eerste gedachte is "nee! Mijn rug!" In plaats van "ja tuurlijk schatje, met alle liefde!"

Maar ook het schuldgevoel naar mijn man omdat ik continue zijn hulp nodig heb. 

Ik heb ook best moeite met vrolijk en geduldig blijven in het bijzijn van Oliver. Ollie neemt namelijk klakkeloos mijn humeur van de dag over😅. Normaal totaal geen probleem.. Maar als ik mezelf nu niet vrolijk doe voorkomen, zit ik de hele dag met een rothumeur welke weerspiegelt wordt in mijn eigen kind. Lekker confronterend ook🙈.

Dus is niet alleen mijn lijf op, maar mijn brein inmiddels ook. Voornamelijk van de hele dag proberen te relativeren en niet die hormonen de overhand te laten krijgen. (Ja oké, die 20.000 "to do" lijstjes helpen ook niet mee, hallo #nesteldrang 🙋🏻‍♀️)

Zo. 

Einde klaagzang. 

En sorry, ik heb het namelijk echt niet slecht, I know. Maar soms moet ik gewoon even piepen.

En wat heeft dit plaatje van onze zolder ermee te maken? Nou, geen ene peulenschil. Behalve dat ik morgen lekker uitgebreid ga badderen (oma to the rescue🦸🏼‍♀️)