Mislukte IUI ronde 3 is begonnen

Mijn man en ik mogen ons gelukkig prijzen met onze 2 prachtige dochters. Dochter 1 is een mooie puber die overal een eigen mening over heeft en dochter 2 is een lieve kleuter met natuurlijk ook een pittige eigen wil. Samen hebben we het super gezellig. Het mooiste moment van de dag? Als we met ons viertjes aan tafel zitten met het avond eten. Samen de dag doornemen , kletsen over vriendjes en vriendinnetjes. Over de leerkrachten van de middelbare school en alle acties die onze puber dochter in gedachte heeft om te ondernemen. Maar op zulke momenten is er ook dat kriebelgevoel dat ons gezin niet compleet is. Wanneer is het compleet? Tja... graag zouden wij nog een klein lief schattig kindje willen. Kusjes en knuffel geven en vooral heel veel liefde mee geven. 

Helaas is zwanger worden niet vanzelfsprekend en zitten we net als heel veel andere koppels in een moeilijke situatie. Bij sommige vrouwen gaat zwanger worden snel en makkelijk, bij ons is dat niet zo. Ik ben een behoorlijk gevoelig type en als je dan wéér een negatieve test in handen hebt moet ik toch even huilen en boos zijn omdat mijn lichaam niet doet wat ik wil....

Mijn man en ik hebben vele gesprekken gehad, wat overigens niet altijd makkelijk is. Het heeft dan ook een hele lange tijd geduurd voordat we toch weer de stap richting ziekenhuis maakte en ons "probleem" vertelde bij de gynaecoloog. Deze heeft mij al vaker gezien toch zwanger worden van dochter 2 niet zo goed lukte. Wij waren vooral bang dat ons leven alleen nog maar om zwanger worden zou gaan draaien. Onbewust ben je er toch mee bezig. En bewust probeer je het maar opzij te zetten. Mijn gynaecoloog stuurde ons meteen door naar de fertiliteitsarts en zij wilde toch dat we , ondanks dat we toen al 2 jaar "bezig" waren, door gingen met cyclus in de gaten houden en blijven vrijen op de vruchtbare dagen. Dus weer met niks naar huis. Nou ja niks. In die periode werd ik binnenstebuiten gedraaid en werd ook het sperma van mijn man onderzocht. Bij mij werd een niche gevonden in de baarmoeder. Dat is een kleine holte gevult met vocht, aldus de arts. Bij mijn man bleek dat zijn kwaliteit redelijk was. Ik zou inprincipe gewoon zwanger kunnen worden. Kansberekening volgens de arts war 1 op 3. Ja, daar kunnen we wat mee.... nou ja zeg. 

Weer 1 jaar later en nog steeds niet zwanger weer terug naar de fertiliteitsarts en dit keer wilde ze meteen beginnen met het traject IUI. Eindelijk komen we weer wat verder. Alles wordt uitgelegd en we krijgen natuurlijk na dit gesprek de tijd om erover na te denken. En dat hebben we zeker ook gedaan. Inmiddels heb ik al 2keer een inseminatie achter de rug, maar makkelijk is het niet.  Elke dag zet ik spuiten in mijn buik en word mij  hormoonhuishouding even wakker geschud. Er groeien dus flink wat eicellen die hopelijk bevrucht worden. Helaas al 2 keer mislukt.  Zondag begonnen met ronde 3 en zoals ze zeggen: drie keer is scheepsrecht?