Snap
  • Zwanger
  • zwangerschap
  • keizersnede
  • #mama
  • #geenrozewolk
  • #mamacoach
  • #nadebevalling
  • #postnataledepressie
  • #acceptatie
  • #postpartumdepressie
  • #onzekerheid
  • eenmeisje
  • #therapeut
  • #delen
  • #zoekhulp
  • #auteur
  • #boek
  • #toenkreegikweerlucht
  • #moeders

Mijn zwangerschap, waarvan ik dacht dat het de gelukkigste tijd van Mn leven zou zijn...

Toen wij kindjes wilde zei ik iedere keer, ‘als ik straks zwanger ben dan ben ik pas echt gelukkig!’ Nou... viel dat toch even tegen..

Ik heb een tijdje niets geschreven omdat er nogal wat gebeurd is. 

Terugkijkend op mijn zwangerschap is er nogal wat gebeurd.

Na een week of 6 werd ik heel misselijk en ziek, ik heb tot week 22 gespuugd, hield amper wat binnen en heb ook door onbegrip op mijn werk veel stress gehad en me beroerd gevoeld. Ik was afgevallen en maakte me erg zorgen.

Na 20 weken ben ik helemaal gestopt met werken omdat het echt niet meer ging.

Ik kreeg ook bekkeninstabieliteit en had veel pijn. Bij de 20 weken echo werd vasa previa vastgesteld.

Dit houdt in dat er feutale bloedvaten voor de geboorteuitgang lopen en ik dus niet vaginaal kon gaan bevallen.

Het zou een keizersnede worden, en ook eerder dan normaal omdat mijn bevalling niet op gang mocht komen.

Er is toen besloten onze dochter met 36 weken te halen, en ik moest rustig aan doen. Geen stress etc... maarja dat is makkelijk gezegd als je je constant zorgen maakt om het feit dat je vliezen niet mogen breken, je een harde buiken mag krijgen die te lang aanhouden etc etc.

Uiteindelijk is mijn zwangerschap een zware tijd geweest, stressvol, en vooral niet onbezorgd helaas. Ik ben blij dat de diagnose gesteld is zodat wij de keus hadden ons meisje eerder te halen zodat ze veilig ter wereld kon komen, maar ik hoop dat Eem volgende zwangerschap toch wat anders mag verlopen en ik wat meer kan genieten.

Ik had het me gewoon zo anders voorgesteld.... en als ik achteraf terugkijk heb ik gewoon heel weinig kunnen genieten.... en dat vind ik heel erg.

In mijn volgende blog vertel ik over mijn bevalling... want ja..... ons dochtertje is inmiddels geboren!!!!! Ze is gezond en doet het voor nu goed, maar het is wel zwaar geweest. 5 dagen neonatalogie in het ziekenhuis, de dagen thuis, alle impact die alles heeft gehad op mij vallen me ineens heel zwaar. Maar ik ben zo dankbaar dat ze er is... en dat we nu thuis zijn.....

Ik geniet van mijn dochter.... ?

Maar alles moet wel even een plekje krijgen....