Mijn zwangerschap - Het derde trimester
Een samenvatting van mijn dagboek. (Deel 3)
(Dit is een lange.)
Ik ben 27 weken zwanger, dat betekend dat het derde trimester is begonnen. De ene dag gaat het beter dan de ander. Mijn buik groeit hard en begint het dagelijkse leven een beetje moeilijker te maken. Letterlijk al mijn geld gaat naar het in orde maken van het huis en de babyuitzet en de gedachten dat we nog zoveel moeten aanschaffen, levert een beetje stress op. Er blijft weinig over om iets leuks te gaan doen, laat staan cadeautjes kopen voor alle verjaardagen die er aan komen, inclusief mijn eigen verjaardag.
De kledingkeuze wordt enorm beperkt met zo’n grote buik en ik vind het steeds moeilijker om iets te vinden wat past en er ook nog een beetje oké uitziet. De zomerse dagen zijn warm (30+ graden) en ik lig het liefst de hele dag in mijn ondergoed naast de ventilator. Ondanks dat het zweet van me afdruipt houd ik ook veel vocht vast, pijnlijk!
Vrijdag 28 juni, 30 weken zwanger. Vandaag heb ik een injectie gekregen omdat ik rhesus negatief ben en de baby positief. Mijn ijzer was iets aan de lage kant, maar met de baby was alles oké.
Zaterdag 29 juni, vandaag was de babyshower van vriendin 1/3. Ik ben op de fiets naar Vlissingen gereden (lees 30 min. fietsen). Het was snik heet, mijn jurk plakte de hele dag aan mijn lijf. Ik voelde mij niet op mijn gemak. Er werden natuurlijk veel foto’s gemaakt en toen ik er 1 terug zag schrok ik van hoe opgeblazen ik eruit zag. Naast mijn vriendin en ik waren er nog 2 dames hoogzwanger. Iedereen kreeg complimentjes over hoe mooi hun buikje was, behalve ik... Ergens gaf het me een rot gevoel, want ik was al zo onzeker. Maar de babyshower was gezellig en mijn vriendin had een dag om nooit te vergeten, dat was het belangrijkste.
Maandag 1 juli, vanavond een rondleiding in het ziekenhuis gehad, toch fijn om te weten waar je straks terecht komt en hoe en wat.
Zaterdag 6 juli 2019. Ik ging met vriendin 1/3 brunchen in de stad. Bij thuiskomst klopte er iets niet, ik wist zeker dat ik de voordeur op slot had gedraaid. De hond liep in de gang en de deur naar de woonkamer was dicht. Ik draaide me om naar mijn vriendin, die mij inmiddels aan het filmen was... ”Je hebt me erin geluisd hé?” En jawel, mijn babyshower! Mijn mama, zusje, 3 schoonzussen, baby nichtje en mijn 3 beste vriendinnen waren er, precies zoals ik had gewild. Ze hadden de woonkamer mooi versierd, lekkere hapjes gemaakt en een prachtige taart laten maken. De hoeveelheid prachtige cadeaus was overweldigend, zo verwend! Ik ben zo dankbaar.
11 juli 2019, vriendin 1/3 is naar het ziekenhuis met een vermoedelijke zwangerschapsvergiftiging, ik maak me zorgen om haar en hoop dat het allemaal goed komt. Ik besef me even dat een zwangerschap elk moment fout kan gaan en dat maakt me ook weer een beetje onzeker.
De laatste loodjes wegen het zwaarst, heel cliché, maar het is echt zo. Ik heb veel moeite met opstaan, mijn bovenrug en schouders zitten vast, fietsen doet pijn. Ik trek de hitte niet meer zo goed en werken met deze temperaturen en deze buik lijkt bijna onmogelijk. ‘S middags slaap ik weer veel.Inmiddels heb ik de bekende streep onder de navel gekregen en kleine striemen op mijn heupen.
Zaterdag 13 juli. Mijn vriendin is opgenomen in het ziekenhuis en heeft inderdaad een zwangerschapsvergiftiging. Binnen nu en 2 weken moet ze bevallen. Ik vind het zo erg voor haar en mijn gedachten zijn bij haar. Ik hoop dat alles goed komt.
Ik heb vandaag ons geboortekaartje ontworpen, volgende week komt de proef druk. Er hangt verdorie wel een prijskaartje aan zeg, kunnen we er ook nog wel bij hebben... Verder is alle baby kleding gewassen en opgehangen, ik ben er moe van. Ik voel me niet lekker, grieperig, spierpijn, diarree. Ook de dag erna nog steeds beroerd, ik besluit niet te gaan werken.
Woensdag 17 juli. Vandaag hadden we een echo om te kijken of mijn placenta goed lag. Alles is in orde. De kleine meid konden we verder niet zo goed zien, ze is al te groot om haar goed in beeld te krijgen. Na de echo zijn we naar het stadhuis gegaan voor de erkenning. Toen op de fiets naar Vlissingen om een taartje te eten op papa’s verjaardag. ‘S avonds voel ik me weer beroerd, moe, kortademig, misselijk en de bewegingen van de baby voelen soms niet fijn.
Vrijdag 19 juli, 33 weken zwanger en vandaag vier ik mijn 28e verjaardag. Ik voel me niet echt jarig, dat komt waarschijnlijk doordat ik mij nog steeds beroerd voel. Na een ontbijtje en mooie bos rozen van mijn vriend, Had ik een check bij de VK, geen bijzonderheden. ‘S middags kwam mijn schoonzus met heel veel leuke baby kleertjes die ik mocht uitkiezen. Daarna kwamen mijn ouders en zusje met taart,, fruit en lieve cadeautjes. ‘S avonds aten we verse frietjes en gingen we naar The Lion King in de bioscoop.
Woensdag 24 juli. Vandaag is vriendin 1/3 bevallen van een prachtige zoon. Ik ben blij dat alles goed met hen gaat en ik kan niet wachten om hem te bewonderen.
Vrijdag 26 juli. Mijn laatste ochtend werken en dan ga ik met verlof. Ik ben zo blij, want met temperaturen van 37 graden, trek ik het gewoon niet meer. Ik ben alleen maar moe, misselijk en heb geen eetlust.
Maandag 29 juli. Bij de VK geweest, alles was in orde. Vandaag mijn nieuwe neefje mogen bewonderen in het ziekenhuis, hij is zo klein en zo lief. Ik ben blij dat alles goed gaat, en wat ben ik toch trots op mijn vriendin.
Donderdag 1 augustus. De laatste maand van mijn zwangerschap is aangebroken, wat is de tijd toch snel gegaan. Het kan nu elk moment gebeuren, maar daar ben ik mij nog niet helemaal van bewust. Er moet nog zoveel gebeuren en we moeten nog een hoop aanschaffen. Alle kleertjes etc. zijn gewassen en gestreken. Ik ga mijn ziekenhuiskoffer in orde maken en proberen het 1 en ander op te ruimen in huis. De nesteldrang is bij mij ver te zoeken.
Ik voel mij over het algemeen wel goed. Ik waggel een end en ik plas me verloren, vooral ‘s nachts, en ik slaap slecht. Maar ik probeer van mijn verlof te genieten en het is fijn dat niks moet. Ik ben naar de kermis geweest, heb met mijn vader de laatste dingetjes in de babykamer opgehangen, mijn moeder heeft schoon gemaakt. Ik ging lunchen met mijn schoonzussen en kreeg een zwangerschapsbeeldje cadeau, en ik hield mijn eigen mini zwangerschaps shoot (Ik ben te awkward voor een echte).
Maandag 12 augustus. Vanavond heb ik de scan voor mijn zwangerschapsbeeldje mogen maken. Ik ben heel benieuwd hoe het eruit komt te zien.
Verder heb ik een cursus borstvoeding gedaan, op controlle geweest bij de vk, mochten mijn vriendin en haar zoontje na 5 weken eindelijk het ziekenhuis verlaten, organiseerde ik een mini babyshower voor mijn vriend, heb ik veel pijn in mijn rug, scoorde ik een rotan stoel voor een prikkie voor op de babykamer, knutselde ik leuke hangertjes van klein en breng ik de dagen vooral thuis door op de bank. Enorm saai.
Zondag 25 augustus, veel last van harde buiken, diaree en overgeven. Is dit een teken? Ik voel mij beroerd. Ik houd niks binnen, mijn spieren doen pijn en ik heb steken in mijn buik... Het is te warm om te kunnen slapen, ik ben constant in de weer met de waterspuit en koude washandjes.
Woensdag 28 augustus. Ik heb de baby een hele dag niet gevoeld en begon mij ‘s avonds toch zorgen te maken. Mijn vriend besloot de verloskundige te bellen en die kwam even langs om te kijken. Het hartje klopte, de eiwitten in mijn urine waren goed maar mijn bloeddruk was iets aan de hoge kant. Voor de zekerheid stuurde ze mij naar het ziekenhuis voor een CTG scan. Na 2 uur was mijn bloeddruk eindelijk gedaald en voelde ik haar weer bewegen. Was toch even schrikken.
Vrijdag 6 september, vandaag ben ik uitgerekend. De 40 weken zitten erop, en al had ik de afgelopen tijd behoorlijk wat kwaaltjes, ik kan terug kijken op een, over het algemeen, hele goede zwangerschap, uiteindelijk hoort het er allemaal bij. Eigelijk ben ik het hele zwanger zijn nu wel een beetje beu en mag ze er wel uit komen! Mijn vriend heeft nu vakantie dus het is fijn dat hij vanaf vandaag altijd in de buurt is.
Twee dagen later was het zover, maar dat vertel ik je in mijn volgende blog, hoewel ik het wel heel spannend vind om mijn bevallingsverhaal met jullie te delen...
Liefs x
Tarena
Aaaah Meliss, i love you. Traantje in mijn ogen. x (zoekt een hartje emoji)