Mijn zwangerschap <3 <3

Weten hoe het begin van mijn zwangerschap heb ervaren? Lees mijn vorige blog.

Eind september had ik er voor gekozen om de ziektewet in te gaan. Het werk in de horeca was behoorlijk veel (werkte zomers soms 14 dagen echt elkaar) en ook de hormonen lieten mij zeker niet met rust.

Toen ik eenmaal thuis was gaf dat gelijk veel meer rust. Ik had even geen verplichtingen meer en kon goed van mijn groeiende buik en het drukke mannetje genieten.

Als verrassing had ik rond die periode een babyshower, geregeld door mijn lieve schoonzussen. Natuurlijk in 'corona style'.

Een maand later ging mijn werk failliet. We kregen ook per direct geen salaris meer... Geen salaris + een baby op komst = hele hoop stress....Ook thuis liep het allemaal niet altijd even soepel.

Dus je kan misschien begrijpen dat het soms allemaal even wat veel was.

De laatste weken vielen mij steeds zwaarder. Overdag kon ik alleen nog maar op de bank en in bed liggen en ´s nachts sliep ik amper.. (zo vaak moeten plassen dat je er eigenlijk voor wil kiezen om op de wc te gaan slapen)

Toen ik mijn uitgerekende datum had bereikt en er nog niks gebeurd was had ik een beetje het idee dat ik gefaald had. Dat mijn lichaam niet uit zich zelf een bevalling kon beginnen. Uiteindelijk heb ik geprobeerd mijn knop om te zetten en het te laten voor wat het was. Ik ging met de verloskundige mijn inleiding plannen.Ik weet nog heel goed dat ik mijn intake in het ziekenhuis had gehad en de datum vast stond. Er viel op dat moment een hele last van mijn schouders. Het einde was bijna inzicht.

De dag voor dat ik ingeleid zou worden alle tassen nog een keer gecontroleerd of we alles wel echt mee hadden, want je weet nooit hoe het loopt natuurlijk.We gingen lekker vroeg naar bed omdat we ondanks de zenuwen toch moesten proberen te slapen.Waarbij mijn vriend dacht dat hij helemaal niet zou slapen zag hij zijn kussen en weg was hij... haha...Ik bleef maar draaien in bed nadenken over wat er zou komen. Had natuurlijk geen idee wat ik kon verwachten en dat maakte het allemaal nog spannender. 

Ik ben 's avonds nog wel een aantal keer wakker geworden van wat krampjes maar dacht er verder niks van want voorweeën had ik al vanaf week 30.Tot een uur of 01.00... toen wist ik het zeker! Dit waren weeën en mijn bevalling was toch nog uit zich zelf begonnen!!

Mijn bevallingsverhaal vertel ik in mijn volgende blog.