Mijn vruchtwaterpunctie bij 21 weken zwangerschap

Donderdag 1-7-21 14:44

Inmiddels zijn we gebeld en staat er voor volgende week maandag een vruchtwaterpunctie op de planning. Een spannend moment in deze zwangerschap. Ook worden we morgen gebeld door de klinisch geneticus die ons meer gaat vertellen over het onderzoek.

Vrijdag 2-7-21 10:26

Gisteren zijn we gebeld voor een afspraak voor de punctie en die gaat aanstaande maandag plaats vinden. Dus volgende week donderdag zullen we dan te weten komen of ons meisje in ieder geval wel of niet een grote chromosoom afwijking heeft. (Down, patau, en edward) die laatste twee schetsen een hele slechte levensverwachting en kinderen worden vaak niet ouder dan een jaar. Hoeveel spanning dit met zich mee brengt is niet te beschrijven.

Maandag 5-7-21 17:22 u

Vandaag hebben wij de vruchtwaterpunctie gehad. Wat zag ik hier tegenop! Prikken in een baarmoeder, door de vliezen heen. Maar gezien de onduidelijkheid die we nu hebben is dit de kans op antwoorden. Antwoorden waar ik behoefte aan heb maar tegelijkertijd ook bang voor ben.

De afspraak stond om 10:15u, omdat ons gezegd was dat we eerst konden gaan bloedprikken (ons bloed word ook getest) waren wij ruim op tijd. Helaas bleek dit een misverstand en zaten we dus ruim 45 min in een gang te wachten. Tussendoor zagen we stellen voorbij komen die ook voor de punctie kwamen. Ergens deel je dezelfde ervaring.

Eenmaal binnen in de ruimte zaten daar maar liefst 4 witte jassen. Het leek wel een huiskamerfeestje. 1 arts legde uit wat er ging gebeuren. Eerst gingen ze met de echo kijken hoe onze dochter erbij lag en waar eventueel een goede plek zou zijn om te prikken. Ze lag er gunstig voor en er was genoeg plek om te prikken. Daarna werd mijn buik ontsmet met jodium en kreeg ik een groen doek over mij heen waar mijn buik doorheen kwam. Mijn handen moest ik op mn borst houden. Snel pakte ik Wim zijn hand. Ik moest wel iets hebben om in te knijpen.

Via de echo konden we meekijken maar ik koos ervoor mijn ogen te sluiten aangezien het voelen al genoeg zou zijn.

Ze prikte, dit deed pijn maar viel me nog alles mee. Toen werden er 3 buisjes vruchtwater weggezogen. Tijdens dit proces hield ik mijn ogen dicht en zong ik het liedje vlinder van marco borsato. En dan met name de tekst:

Het komt allemaal goed, wacht nou maar af wat de tijd met je doet. Het is nu nog te vroeg. Alles wat groot is begon ooit klein, je hoeft niet menteen een vlinder te zijn

Geen idee waarom juist dat liedje in me op kwam maar ik bleef het in mijn hoofd zingen tot de punctie voorbij was. Trots was ik op mijzelf dat ik het doorstaan had. Ik heb het vruchtwater gezien en kon alleen maar denken aan het feit dat ons meisje daar in zwemde in mijn buik.

Ik kreeg nog een prik in mijn been omdat mijn bloedgroep o negatief is en dit misschien het bloed van het kindje zou kunnen afstoten.

Na 20 minuten uitrusten in de rustkamer zijn we gaan bloedprikken en mochten we gaan.

Er zou een menstruatieachtig gevoel kunnen komen en dit zou niet erg zijn. Wel moest ik rust houden dus ben ik thuis vrij snel naar bed gegaan. Mijn ouders en wim zorgen heel goed voor eeva.

Nu ik zo in bed lig hoop ik zo ontzettend dat de uitslagen mee zullen vallen en dat ons meisje blijft zitten waar ze zit. Morgen weer een nieuwe dag met nieuwe ziekehuisafspraken en dit keer krijgen we hopelijk antwoorden op de vraag wat de hartafwijking van onze dochter nu precies inhoud. 

Word vervolgd…