Mijn vijand " de weegschaal "

Mijn interpretatie van vijand is eigenlijk niet reëel besef ik mijzelf.. ik ben mijn eigen vijand. Wat is er nou zo moeilijk aan afblijven van al dat lekkers ? De verleiding weerstaan... nee dat lukt vaak niet.. nu ik zwanger ben vreet ik mijzelf niet vol.. maar echt opletten doe ik ook niet echt.

Dus ik had mijzelf al helemaal gehersenspoeld en mijzelf wijsgemaakt dat het getal wat ik op die weegschaal zou aflezen mij nog verder in een depressie zou trekken. Maar vanmorgen dacht ik " schijt.. fuck it... mijn leven is toch al klote.. dit kan er dan nog wel bij". Dus ik ging met slechte moed boven op mijn vijand staan. En wat verraste deze vijand mij.. hij gaf een gewichtstoename van 8 kg aan. 8 KG ik kon echt letterlijk mijn ogen niet geloven. Ik deed snel een stap naar achter want nee dit was niet mogelijk.. ik zat meer te denken aan een kilo of 18.. Nog maar eens proberen.. dit zou en moest een vreselijke grap van mr. de weegschaal zijn.

Dus weer ging ik met slechte moed op dat ding staan.. maar nee de cijfertjes bleven gelijk. Stiekem tovert er zich een glimlach op mijn gezicht... 8 kg ik kon het nog niet geloven, ik heb mijzelf overtroffen.. mijzelf onderschat en mijzelf als olifant voorgespiegeld.

Want elke dag ging er als ontbijt wel een banaan in met zijn 150 kilocalorieën, en een koekje hier en daar kon er ook nog wel in. Chocoladereep haha die moest ik niet zien want die was met een half uur toch wel helemaal van het leven beroofd. Dus ik vraag mijzelf af hoe heeft dit toch mogelijk is.

Dag meneer de weegschaal.. ben benieuwd of je na mijn bevalling nog altijd mijn grote vriend zult blijven..