Mijn verhaal in vogelvlucht

Niet verwacht dat ik dit zou doen, maar merk dat ik graag mijn verhaal wil delen en het fijn vind om het van mij af te schrijven. Omdat maar 2 personen in onze omgeving onderstaande weten, noem ik onze namen niet. 

Het begint bij december 2018. Mijn vriend en ik hadden het over het krijgen van kinderen, iets wat we allebei wilde en kwamen tot de conclusie daar in 2019 serieus mee bezig te gaan. Eind juni 2019 stopte ik met de pil, we wilde dit even over de vakanties tillen zodat ik dan geen last van een menstruatie kon hebben. Na de laatste bloeding van de stopweek van de pil bleef het lang stil. Veel gerommel in mijn buik, maar geen menstruatie. De dagen werden weken en de weken werden maanden. Tot 7 november 2019, eindelijk ik werd ongesteld. Ik had gelezen dat dit vaker kon zijn, dus ik maakte mij nog niet erg zorgen. 

Toen er vervolgens een cyclus van 53 en 64 volgde met veel buikpijn en andere klachten ben ik in februari 2020 naar de huisarts gegaan. De huisarts gaf mij de keuze of ik het allemaal nog wilde afwachten of dat ik doorverwezen werd naar de gynaecoloog. Ik koos voor de 2e optie, omdat we een kinderwens hebben en ik wil weten waar ik aan toen ben. 

1 april 2020 stond mijn afspraak in het ziekenhuis, alleen toen kwam corona. Mijn afspraak werd afgezegd en ik moest afwachten wanneer ik opnieuw opgeroepen zou worden. Begin juni nam ik voor het eerst zelf contact op met het ziekenhuis, want ik had nog niks gehoord. Na meerdere malen bellen werd ik eind juli dan eindelijk gebeld voor een afspraak.. 27 augustus 2020 wat kijk ik er naar uit, we zijn weer een stapje verder. 

27 augustus ben ik samen met mijn vriend naar het ziekenhuis gegaan. Na het gesprek werd er nog een inwendige echo gemaakt. Hier zag je dat ik meer dan 15 eitjes per eileider heb, dus voor de gynaecoloog was het duidelijk PCOS. Zelf had ik hier wel wat over gelezen, maar eigenlijk alleen de negatieve dingen. Hij gaf aan dat ik zwanger kon worden, maar dat ik een setje nodig had in mijn rug. 

3 weken later moesten wij terug komen. Mijn vriend moest een zaadonderzoek doen en ik moest nog bloedprikken op mijn hormonen om alles goed in kaart te brengen. Tijdens deze afspraak bleek dat bij mijn vriend alles in orde was en dat het PCOS met bloedonderzoek klopte. 

Ik mocht gaan starten met Clomid. Gelukkig werd ik dit keer, na vele lange cyclussen, na 30 dagen ongesteld. Het starten ging dus sneller dan verwacht. Jeetje wat had ik een bijwerkingen van de pillen. Misselijk en opvliegers niet normaal. Op dag 24 moest ik bloedprikken en werd de volgende dag gebeld door het ziekenhuis dat ik een eisprong had gehad. De volgende dagen was het afwachten of ik ongesteld zou worden. Ik was ongeduldig dus op dag 28 toch maar getest, helaas negatief. 2 dagen later werd ik ongesteld dus het word tijd voor ronde 2. 

We zitten nu midden in ronde 2. Gelukkig reageerde ik dit keer goed op de pillen en had nu bijna geen bijwerkingen. Morgen gaan we weer bloedprikken en volgen dan weer spannende dagen. Ik probeer niet te positief te zijn anders is de teleurstelling straks weer net zo groot als vorige maand. 

Ik neem je graag mee in mijn volgende blog.

Liefs