2 jaar geleden
Mijn rode emmer: mijn “beste” vriend tijdens deze zwangerschap 😒
De zwarte kant van mijn zwangerschap: extreme zwangerschapsmisselijkheid.
Begrijpen niet verkeerd, ik de zwangerschap een mooie periode. Er groeit 9 maanden een klein mensje in jou. Na 9 maanden kan je dat kleine wondertje eindelijk vasthouden en delen met je partner en de rest van je omgeving. Dat moment is het mooiste moment dat je kan meemaken. De weg daar naartoe is helaas niet voor elke vrouw rozengeur en maneschijn. Ik ben misselijk van voor mijn zwangerschapstest. Ondertussen ben ik 15 weken en heb gisteren weer de hele namiddag boven mijn rode emmer gehangen. Als ik nog maar hoest of een boertje laat komt mijn zoontje van 2 jaar naar me toegelopen met die emmer. Alles draait hier in huis rond overgeven en ik tel af: nog 25 weken.
Ik wist dat dit kon gebeuren, bij Sylvester was ik ook misselijk, belandde toen ook in het ziekenhuis wegens uitdroging, maar toch hoop je dat het deze keer anders gaat zijn. Heb ik even pech, het is alleen maar erger dan toen.
Als mensen horen dat ik zwanger ben dan is de eerste reactie uiteraard: “Ooh proficiat!” vaak gevolgd door: “Geniet ervan, je bent bevallen voor je het beseft!”. Als ik dan reageer dat ik uitkijk naar eind augustus, want dat ik heel misselijk ben is de reactie 9 op de 10: “Seg, zwanger zijn is geen ziekte hé”. Awel, voor mij voelt dat wel zo aan op dit moment, maar dat wil ik niet gezegd hebben want je kan daar mensen kwetsen en dat is het laatste dat ik wil doen.
Sammy Jo Cornelia
Oh nee wat vervelend... ben je inmiddels al weer thuis? Hoe gaat het nu? Om nog even terug te komen op je eerdere reactie: ik begrijp dat je je in wilt houden voor de mensen die dichtbij je staan. Het is ook heel vervelend als je graag kinderen wilt en het lukt niet. Maar stel je was niet ziek, zou je dan ook je geluk inhouden? Ik vind niet dat je je verantwoordelijk moet voelen voor een situatie bij een ander waar je geen controle over hebt. Daarnaast, als het hun nu wel lukt en ze hebben een hele fijne zwangerschap, gaan ze zich dan ook inhouden naar jou? Jij wilde immers heel graag een fijne, zorgeloze zwangerschap, maar dat heb je ook niet! Jij kan je dan misschien net zo rot voelen. Hun geluk kan dan ook weer pijn doen bij andere vrouwen waarbij het niet lukt, wordt daar dan ook rekening mee gehouden? Als ze vertellen dat ze eindelijk zwanger zijn en hun emoties delen over hoe moeilijk het was en men reageert met 'je, maar je bent nu toch zwanger of je hebt nu toch een kindje'... die opmerkingen zullen ook pijn doen bij hun, want dat betekend dat hun gevoelens als 'niet valide' wordt beschouwt. Wat ik vooral vind is dat er medeleven moet zijn voor alle vervelende ervaringen en gevoelens bij zwangere vrouwen en dit los gezien moet worden van het kindje en dat we vooral lief moeten zijn voor elkaar 💖
Njommy
En een paar uur na mijn reactie belandde ik in het ziekenhuis 😒
Njommy
Het is gewoon zo rot dat er ik mijn dichte omgeving mensen zijn die enorm graag kinderen willen en waarbij het niet lukt. Ik zeg wel hoe ik me voel, maar “hou me in” en zeg niet dat ik op dit moment echt niet graag zwanger ben. Tot nu toe nog geen ziekenhuisopname hier, dus dat ik “positief”, al voelde ik me vorige keer wel 100x beter na een weekend baxters.
Sammy Jo Cornelia
Lieve mama, Wat lief van je dat je andere mensen niet wilt kwetsen. Toch vind ik de opmerking naar jou ook een rotopmerking. Veel mensen weten niet wat HG inhoudt en dat dit niet een normale misselijkheid is. Dit is iets wat ik jou natuurlijk niet hoef uit te leggen. Ik vond het verschrikkelijk dat ik mijn gevoelens niet goed mocht uitspreken tijdens de zwangerschap. Alsof mijn negatieve gevoelens er niet toe deden. Alsof ik alles maar voor lief moest nemen, zelfs de ziekenhuisopnames. Als we in het ziekenhuis komen met iedere andere ziekte dan mogen we wel balen en klagen, maar als het aankomt op een zwangerschap niet? 😅 Dus ik zou je gevoelens lekker blijven uitspreken, want die mogen er gewoon zijn. Sterkte! Ik hoop dat het snel minder wordt voor je.