Mijn persoonlijke kinderwens

Een kinderwens.

Ik denk dat veel vrouwen hier al van dromen sinds ze klein zijn. 

Of niet? 

Misschien klinkt het wel een beetje raar. Ik heb een vaste relatie sinds mijn 17. Toen had ik echt al het gevoel dat ik kinderen wou. Natuurlijk was ik nog “te jong” hiervoor, ik ging nog naar school en woonde dan ook nog thuis. Ik wist wel dat dit niet kon maar ik had zo het gevoel om mama te worden. 

Op mijn 21 ben ik gaan samenwonen met mijn toenmalige en huidig partner. Ik had een goede job we hadden de ruimte alles was perfect. Maar mijn partner moest nog verder studeren. En dat brak mijn hart mijn verstand daarentegen was blij en steunde hem op alle vlakken. Want hey dat is onze toekomst waarvoor hij studeerde hé. Dus mijn kinderwens nog maar eens opschuiven. 

Ohjha bovendien wou ik ook echt een vast contract op mijn werk. Dit was mijn voorwaarde om die grote stap in ons leven te hebben “werkzekerheid” dit liet ook op zich wachten  . 

Het juiste moment leek maar niet te komen. Toen ik verschillende kwaaltjes begon te krijgen zoals hoofdpijn, ontstoken tandvlees, haaruitval, ik was steeds vermoeid zo vermoeid dat ik een afwas van 2 personen deed dat ik al op de zetel moest liggen. We hadden hier vaak ruzie over. Hij vond dat ik lui was. Terwijl ik echt niet meer kon. 

Toen ik ging met men ouders de hond mee ging uitlaten in het park. Was ik uitgeput alsof ik een marathon had gelopen , mijn hartslag was toen 140 veel te hoog dus. Ik viel steeds flauw en dierf niet meer buitenkomen. Toen ben ik naar de dokter gegaan met een hele lijst met alle kwaaltjes die ik had. Hierbij zag hij duidelijk een patroon. 

Hij nam bloed en heeft mij doorverwezen naar een endocrinoloog. 

Toen kwam het verdikt dat ik hashimoto had. En dat het moeilijk zou zijn om kinderen te kunnen krijgen. Mijn wereld stortte helemaal in. Mijn grootste wens/droom zou misschien helemaal nooit uitkomen. Dagen heb ik gehuild de enige optie was om vroeg aan kinderen te beginnen dan zouden de kansen groter zijn omdat ik nog in het beginstadium zit. 

Na 2,5 jaar te werken kreeg ik dan eindelijk mijn vastcontract en na dat goede nieuws besloten we dan te stoppen met de pil. Wat was ik blij ik kon mijn geluk niet op. Langs de andere kant ook weer heel bang dag dit niet zou lukken. Ik had alles kalenders apps op mijn gsm alles om het juiste moment te vinden. 

Na 2 maanden hebben we ontdekt dat ik zwanger was! In Bali! Heerlijk toch! Onze droom komt dan toch uit! Natuurlijk mochten we niet te blij zijn. Aangezien hashimoto ook roet in het vuur kan gooien. Moesten we voorzichtig blij zijn. Het was niet gezegd dat ons kindje gezond zou zijn of uberhaupt wel levend geboren zou worden. 

Ik ben zo blij dat ik nu kan zeggen dat het ons is gelukt! Een gezonde prachtige dochter! Zelfs met ons tweede is het allemaal perfect gegaan! Mijn regenboogbaby!! 🌈 

Want zoals wat je in mijn eerdere blog kon lezen. Was er tussen mijn twee prinsesjes nog een miskraam. Helaas zullen we nooit het geslacht hiervan weten en weten of dit komt door mijn auto immuunziekte. 

Trotse mama van twee prinsessen en 1 sterretje✨