9 jaar geleden
Mijn leven in 7 jaar bijna samen met mijn man.
De moeilijke tijden die mijn man en ik hebben gehad . Maar samen er voor gevochten hebben. En 2 prachtige kinderen hebben.
Grappig ik ben getrouwd met een man waar ik vroeger als klein meisje verliefd op was. Ik was 18 en hij 25 hadden we verkering. En 7 maanden verder waren we getrouwd. Helaas waren de eerste 5 jaar huwelijk niet makkelijk. We droegen allebei een grote rugzak mee.pas getrouwd en de crisis begon. We hadden allebei veel te verwerken. In de 6 jaar huwelijk nu heb ik 5 miskramen gehad. 2 heel heftige waar Door ik er helemaal er Door heen zat. En het moeilijke was, mijn man kon daar heel moeilijk mee om gaan. En werd Door onmacht vaak heel boos op me. Niet om mij maar om de situatie. Dat was heel moeilijk voor me. Maar gelukkig zijn we daar Door heen gekomen. En over kunnen praten. In derde jaar van ons huwelijk was mijn man zich zelf echt kwijt maar ik hem ook. We waren ver uit elkaar gegroeit. Dat heeft een jaar geduurd. Tot ik zwanger werd van onze eerste kleine. En langzaam groeide we weer naar elkaar. Ik heb met de zwangerschap veel alleen gestaan. Mijn man vond het moeilijk om er bij betrokken te zijn. Maar toen de kleine geboren was. Was mijn man helemaal verliefd op de kleine. Zo langzaam ging het weer de goeie kant op. We wonen sinds 2013 november. In het huis waar mijn man geboren is. Daar hebben we gezegt hier beginnen we helemaal over nieuw. Sinds dien hebben we een tweede kleine erbij. We voelen ons echt compleet. Nieuwe geweldige vrienden gemaakt. En ondanks dingen waar we moeiten mee hebben. We vechten voor elkaar. En we houden heel veel van elkaar. Ik denk soms terug aan de hele moeilijke tijden en ik denk wauw wat ben ik blij dat ik Door ben blijven vechten voor mijn gezin. Alle moeite waard geweest. En nu nog. Ik ben trots op ons.
Anoniem
Je ziet veel mensen scheiden inderdaad en niet vechten. Zo heb ik ook een heleboel met mn partner meegemaakt. Na 4,5 jaar en een dochter van toen 2 jaar zette mijn partner ren punt achter onze relatie. Eerste half jaar was alleen maar oorlog tussen ons maar ik bleef vechten omdat ik voelde dat de liefde er zeker nog wel was. Na 2,5 jaar gescheiden gewoont te hebben maar weer een relatie zijn we weer gaan samen wonen(dus als je die 6 maanden even niet meerekent) zijn een nu bijna 10 jaar samen en inmiddels vorig jaar 14/6/2014 weer papa en mama geworden van een gezonde dochter. Ik zeg altijd maar zolang je nog voelt dat er nog liefde is blijf ervoor vechten! Ik wens jullie alle geluk van wereld!
mirdustinaedan
Ik vind het jammer dat het in deze wereld zo weinig gebeurd. Als mensen nog van elkaar knok dan alsjeblief nog voor elkaar Denk ik dan. En denk en de tijden dat je het wel leuk met elkaar had. Plus als je kinderen hebt. Die doe je er pijn mee. Mensen scheiden te snel. Echt heel jammer.
mirdustinaedan
Juist omdat we inderdaad zoveel van elkaar hielden. Ondanks moeilijke tijden . Heeft ons bij elkaar gehouden. Veel mensen zeiden tegen ons die veel mee hebben gekregen zeiden normaal waren mensen al gescheiden. Maar jullie niet. En we hebben nu zo kunnen we dat hebben dan kunnen we samen heel veel aan. Ja dat doen we zeker, we genieten echt veel meer van elkaar. Samen met de kids. Proberen alleen vooruit te kijken en er iets moois van te maken. En krijgen we het moeilijk. Dan herrineren we elkaar eraan. Kom op het komt goed ik ben er voor je. En blijven positief denken. Niet altijd makkelijk maar we doen hard ons best.
Anoniem
Super knap van jullie. Dat jullie zo een situatie met elkaar hebben door staan zegt een hoop. Je houden van is niet verdwenen en ondanks wat er is gebeurd kies je toch voor elkaar. Nu lekker genieten van jullie gezinnetje dat verdienen jullie wel :)