Mijn eigen lijf wil ik terug

een cadeautje is deze zwangerschap. Natuurlijk hadden we de wens voor nog een kindje. Maar met de pittige zwangerschap van de tweede en de pittige dame haha wilden we nog even wachtten. Totdat ik tijdens de vakantie er achterkwam dat ik 'te laat' was. En ik ben nooit te laat. Eenmaal thuis een test en hoppa duidelijk te zien. Nog niet veel last van kwalen. Gelukkig maar. Tot in november. Na een aantal drukke dagen last met lopen en harde buiken. Tja druk geweest dus zal het daar aan liggen. Maar even in het weekend rustig aan doen. Het ging mooi niet weg en na een inspanning werd het erger. Een dagje werken Werd al veel, en vervolgens de trap in huis op en af. 

En dan in januari maar gestopt met werken en veel uit handen moeten geven. Het is weer zover last van de banden/bekken. 

Met lieve mensen om mijn heen die me helpen. En vooral mijn lieve vriend. De oudste die een schat is en op haar manier ook helpt. En de jongste doerak: tja die gaat gewoon lekker haar gang. 

Het slapen is tegenwoordig gewoon ruk. En vaak genoeg springen de tranen in mijn ogen van de pijn. 

Nog even volhouden..... Maar hopelijk niet al te lang want ben gewoon moe moe moe en wil mijn lijf terug. Lekker weer actief kunnen doen.