Welk scenario zal het worden?

Het is zaterdag en ik wordt met dikke opgezette ogen wakker. Gelukkig heb ik toch nog wel wat kunnen slapen, mijn man daarentegen kwam laat naar bed en was ook alweer vroeg eruit wat normaal niet zijn ding is.

Hij heeft nachtdienst dus zal vanmiddag nog wel ergens naar bed gaan. Dan heb ik even 'een momentje voor mezelf'.

Af en toe hebben we het erover maar al snel begin ik dan weer te huilen en wil ik het er niet meer over hebben. Wat dat betreft ben ik een echte doemdenker. Alles waar een goede of een foute uitweg heeft, is in mijn ogen vaak de foute uitkomst.

Maandag weer op tijd eruit om naar mijn werk te gaan. Ik zit met mijn baas op hetzelfde kantoor en we zijn best close met elkaar.

Ze vroeg hoe mijn weekend geweest was en zag meteen al aan mn gezicht dat er iets niet goed was. En ja hoor.. weer huilen!

Ze heeft me achter mijn bureau weggetrokken om even te gaan roken.

Ja ik weet het.. roken in de zwangerschap super slecht, maar met deze stress kon ik nog even niet stoppen.

Heb mijn bazin vervolgens alles verteld en ze was in shock! Kan er nu nooit iets normaal?

Ze hield me de hele dag goed in de gaten en probeerde zoveel mogelijk stress bij me weg te houden waar ik haar ook enorm dankbaar voor ben.

Mijn man heeft wisselende diensten dus het komt weleens voor dat we elkaar missen en elkaar voor het eerst pas zien als we het bed in stappen.

Woensdag werkte ik tot half 1 en mijn man moest om half 2 beginnen, we zagen elkaar dus eventjes. Zodra hij de deur uitstapte om naar zijn werk te gaan ging ik even boodschappen doen om daarna lekker nog even op de bank te ploffen.

Ik was moe en onwijs misselijk.. het gevoel alsof je ieder moment boven de wc kon gaan hangen.

Besloten om maar te gaan koken en wat te eten want dat had ik de hele dag nog niet heel veel gedaan. Tijdens het koken voel de misselijkheid gelukkig mee en kreeg ik wat meer trek.

Totdat ik iets langs mijn benen voelde lopen.

Het leek alsof ik ineens uit het niets in mijn broek had geplast. Was dit ook een zwangerschapskwaaltje? Hoorde dit erbij?

In de keuken heb ik mijn broek naar beneden gedaan om de grote smeerboel beperkt te houden omdat het toch nog een stukje lopen is naar het toilet. Wat ik toen zag zal ik nooit meer vergeten! Mijn benen zaten vol bloed en het leek eigenlijk wel alsof ik een enorme wond ergens had. Ik schrok me kapot! 

Gelukkig nog wel helder genoeg om de kookplaat uit te zetten en toch maar richting het toilet te gaan.

Daar ben ik gaan zitten om mezelf eerst schoon te maken terwijl het bloed maar bleef lopen. Niet veel meer maar toch.

Intussen op de wc mijn man geappt wat er aan de hand was en ineens viel het kwartje.. het was een miskraam.. maar is het nu van 1 of van 2?

Met zoveel bloedverlies kon het in mijn ogen niet anders zijn dan dat ik ze beiden verloren zou hebben. Wat een verdriet! En wat voelde ik me schuldig. Mijn emoties gingen intussen weer alle kanten op,”; van boos naar verdrietig, van ongeloof terug naar hoop.

Ik probeer me kalm te houden en ga er vanuit dat ik ze beide verloren heb, mocht het kindje er toch nog zitten dan is dat mooi meegenomen.

Morgen eerst maar weer de verloskundige bellen voor een nieuwe afspraak.