Mijn 3e miskraam in 3 jaar tijd

Beste allemaal,

Ik zag laatst op Facebook dat mijn laatste 2 posts waren gedeeld door Mamaplaats zelf. Ik heb ook een aantal reacties gelezen waarvan ik erg van schrok. Dat ik nooit zwanger ben geweest en die testen niet klopten.

Ik had zelf graag gehoopt dat het nooit miskramen waren geweest.. ik zou nooit maar dan ook nooit iets verzinnen want het is iets verschrikkelijks en wat niemand maar dan ook niemand zou willen meemaken.

Begin dit jaar, besloten we te stoppen met de pil. Niet eens puur om de kinderwens maar ook omdat ik eens wilde kijken wat het met mijn lichaam zou doen. Ik was een maand gestopt met de pil, geen voorbehoedmiddelen gebruikt niks. Ik had enorm last van 1 borst, pijnlijke steken en erg gevoel en als je aan me tepel kwam ik kon het uitschreeuwen zoveel pijn.

Ik dacht nog het zal toch niet? Maar ik heb gewacht totdat ik ongesteld moest worden. Maar ik werd maar niet ongesteld, na een week niet ongesteld te worden had ik test gedaan 2 voor de zekerheid. Maar allebei negatief, ik dacht huh? Maar ik las ook op internet dat het gewoon de hormonen konden zijn en omdat je moet “ontpillen”.

Dus ik dacht anders ga ik nog wel naar de huisarts mocht het erger worden.

Een maand later werd ik ongesteld en ja hoor buikkrampen als een malle en het bloed vloeide eruit met stolsels/propjes en 1 grote.. ik dacht hoe dan? Ik had negatieve testen en nog..

afgelopen april ging het uit met mijn relatie, woonden nog wel samen ivm mijn werk. Ik had heel de maand mijn pilstrip heel slecht geslikt en iets van 7 pillen gemist in verschillende weken, niet omdat ik het bewust deed maar ik dacht ik zou toch geen seks meer hebben en had geen zin om te slikken. Totdat we het toch gebeurde na 1x en toen dacht ik kut waarom nu…

Maar nee ik werd gewoon normaal ongesteld en was niet zwanger. Ik was opgelucht aan één kant maar andere kant was er ook een teleurstelling van ik heb zo slecht geslikt en nog ging het niet?

Nu is het juni, en ik vind het nog enorm lastig om het echt een plekje te geven. Ik heb een enorme kinderwens en ik hoop dat het mij uiteindelijk echt gegund is.

Maar tot die tijd, eerst mezelf op de rit zetten en mocht het zover komen laat ik mijzelf toch onderzoeken. Want het liefst zou ik dit niet allenaal nog een keer willen meemaken.