Mama van 1

Inmiddels ben ik 22 weken zwanger van ons 2e kindje. Mijn buik wordt steeds meer zichtbaar en de eerste nieuwe babyspulletjes zijn alweer gekocht. Met enige regelmaat biggelen er tranen over mijn wangen. Je vraagt je vast af waarom? Ik hoor je denken, meid wees blij, je bent zwanger! En reken maar dat ik blij ben, blij en gelukkig met dit tweede wonder in mijn buik. Maar er schieten ook veel onzekere gedachten door mijn hoofd. Zo kan ik me niet voorstellen dat ik nog "genoeg" liefde over heb voor nog een klein babytje. Wat me ook tranen bezorgd is de gedachte dat we het rustige leventje van Luca straks zullen verstoren met de komst van nog een baby. En dan nog niet gesproken over de gedachte hoe ik mijn aandacht moet gaan verdelen over 2 kindjes straks. Met een kind vind ik dit soms al lastig.. Desondanks maakt het me nu al trots dat ik straks mama mag zijn van 2 kinderen, en ja, dat bezorgd me ook al flink wat traantjes. Ach, ik gooi het maar op de hormonen!! Ik ben benieuwd of dit herkenbaar is voor sommige van jullie?