Mama's brief aan mijn kleine buikbewoner
Weet je hoeveel ik van je hou?
Geschreven 22-01-2022
Na een onzekere tijd van mijn zwangerschap, schreef ik onderstaande brief naar mijn baby. Door ervaringen in mijn omgeving, wist ik dat bevallingen niet altijd goed hoefde af te lopen. En ik wilde dat mijn kleine baby voor altijd zou weten hoe gek ik al op hem/haar zou zijn.
Lieve kleine draak,
Terwijl ik dit schrijf, ben ik halverwege de zwangerschap (20 +3 weken). Al een aantal weken bedenk ik me dat ik een brief voor je wil schrijven. Dit wil ik zodat ik het niet vergeet, maar ook jij kan lezen hoe speciaal dit voor me gevoeld heeft.En in het uiterste geval, voor als ik het je zelf niet meer zou kunnen vertellen.
Na een aantal lastige weken, met veel extra onderzoeken, gaat het nu heel goed.
Gelukkig had jij van de problemen in mijn buik geen last. Je groeide goed, bewoog veel en had vanaf het begin een sterke regelmatige hartslag.Dat gaf me vertrouwen dat je een vechtertje was, iemand die niet zou opgeven.
Sinds ongeveer 5 weken (vanaf 15 weken) voelde ik je heel soms bewegen.Dit is het meest bijzondere gevoel wat een moeder kan hebben.Een gevoel, wat nog niemand anders voelt alleen ik.
Gewoon een ervaring, een moment van alleen jou en mij.Stiekem, geniet ik daar enorm van, want dit moment neemt niemand me af.
Sinds een week of 2 (vanaf ±18 weken) voel ik je elke dag.Dit geeft me veel rust en ontspanning. Want elke keer als ik je voel weet ik, je maakt het goed.Je bent druk bezig met ontwikkelen, leren en ontdekken en dat maakt me gelukkig.Een traantje van geluk, ontdek ik dan soms plots over mijn wang.Ik leg mijn handen dan extra op mijn buik om je te laten merken dat ik je voel, en hiervan geniet.Dit is een moment, weg van de wereld, in mijn bubbel met alleen jou❤.
Van binnen, zorg je ervoor dat ik me oersterk en ongekend gelukkig voel.Ik kan de hele wereld aan, en dat allemaal dankzij jou in mijn buik.Ik had vroeger wel gehoopt, maar nooit durven dromen dat zwanger zijn zo mooi en fijn zou zijn.Ik geniet dan ook elke dag van het feit, dat er een wonder in mijn buik groeit,En dat er straks een moment komt, dat we je eindelijk kunnen zien, knuffelen en vasthouden.
Vandaag mocht papa voor het eerst genieten van jouw bewegingen.Wat was je lekker druk en wat voelde ik je sterk, dat ik dacht..Dit moet papa ook kunnen voelen. En YES, dat was ook zo.Aan kracht geen gebrek in je lichaam wat nu nog zo klein is (±20cm)Even een momentje met zijn drieën, eindelijk kon papa het ook ervaren.Een traan rolde over mijn wang, puur geluk, zoveel liefde.Jij in mijn buik, papa zijn hand erop, en ervaren dat papa jou kon voelen.Ervaren, hoe alleen mijn lichaam jullie nu nog even van elkaar scheidde,Maar straks voor altijd aan elkaar zou verbinden.
Voor nu, geniet nog maar lekker van je veilige warme plekje.Voor je het weet ben je groot, zelfstandig en wie weet misschien zelf wel vader/moeder.Ik hoop dat je dit gevoel ooit mag voelen en meemaken.
Ik wil dat je weet, dat ik je niets dan goeds wens in het leven en ik je met mijn leven zou beschermen.Jouw veiligheid, is mijn prioriteit… Nu, wanneer je klein bent, en voor altijd!
Ik hou van je kleintje🥰🤰🏻❤