7 jaar geleden
Mag het ietsje minder mama?
Mijn lieve kindje is zo eenkennig! Ik ben heel benieuwd of mijn baby echt zo extreem eenkennig is of dat er mama's zijn die dit herkennen!
Samen met mijn man besloten dat ik na mijn verlof 2 avonden in de horeca blijf werken zodat ik de overige dagen voor onze zoon kan zorgen en we geen opvang nodig hebben.
Goed geregeld zou je zeggen..
Dat dachten wij tot een paar weken terug ook. Nu is ons kleine mannetje bijna een half jaar oud en accepteert het absoluut niet dat zijn mama er niet is.
Alles loopt prima tot baby na een klein uur slapen wakker wordt omdat hij zijn speentje kwijt is. Zodra hij merkt dat papa dan komt gaat hij volledig door het lint en is niet meer stil te krijgen! En hiermee bedoel ik non stop krijsen tot mama (die gelukkig in de buurt werkt) weer thuis is.
Voor papa niet leuk en voor mama ook niet want die moet weer haar werkgever zeggen dat ze naar huis moet..
Mag het ietsje minder mama zijn?
Anoniem
En als er nu iets is waarmee papa haar (onbedoeld) een onveilig gevoel geeft? Dan kan ik me voorstellen dat het bij mama blijven steeds belangrijker wordt.... Het ongewoon claimen van mama, zeker bij kind wat al wat ouder is, kan ook een signaal zijn dat er iets (klein of groot) mis gaat. W.
Anoniem
Mijn tuttie heeft er nooit problemen mee gehad, nu er omgang is tussen haar en vader lijkt papa met de week een.grotere strijd te worden... Alleen mama is goed genoeg... Ze is inmiddels 4.. Niet aan toegeven en doorzetten is erg vermoeiend en doet je moedergevoel wel even zeer, maar wetend dat dit de beste oplossing zetten ook wij hier dit toch door... Ik denk maar zo, elk kind heeft 2 ouders en daar moet het maar aan wennen. Dan maar een paar avonden gejammer, ze vallen uiteindelijk gewoon in slaap hoor.... Papa wilde ook opvoeden toch ;) En bovendien, naast moeder wil ik ook een beetje vrouw zijn...
JufFeline
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het zelf niet herken, mijn zoontje maakt het niet uit wie er komt, heeft hem ook nooit uitgemaakt. Nu moet ik ook zeggen dat we ook altijd al vanaf het begin beide even veel zorgden voor hem. Ik denk dat het bij kindjes die veel meer door één van de ouders verzorgd zijn sneller gebeurt dat ze het heel belangrijk vinden dat die ouder ook altijd komt, het zijn nou eenmaal gewoonte diertjes. Daarnaast is eenkenigheid een fase, het verschilt volgens mij per kind hoe heftig dit is. Ik zou zelf zeggen, doorzetten en misschien ook op dagen dat jij er wel bent vooral vaak papa laten gaan zodat je kindje eraan went. Maar makkelijk lijkt het me niet. Succes!
Anoniem
Ik denk dat het een fase is waar hij even doorheen moet. Hier geeft papa altijd het flesje voor het slapen gaan. Maar er is een periode geweest waarin ik erbij moest blijven zitten en handje van de kleine vast houden omdat hij anders bleef huilen en krijsen. Misschien vinden sommige het overdreven maar na een poosje was het weer goed en kon ik weer gewoon even in een andere kamer rommelen of even de hond uitlaten. Ik denk dat je je hart moet volgen, dan maar even naar huis, je zult zien dat het weer over gaat.