Lets talk deel 2

11-12-12 veranderde voor goed ons leven. Er groeide een klein mensje in mij. Hoe bizar. We hebben het 14-12 gelijk aan mijn ouders vertelt dat is hun trouwdag en dit leek ons toch best een mooi cadeau. In een vol restaurant barste mijn ouders in huilen uit van geluk en trots. De liefde die we gelijk kregen was ontzettend fijn. We waren immers pas 6 maanden samen maar mijn ouders wisten gelijk dat wij dit aan konden. De rest wilde wij het pas vertellen na de termijn echo. Maar toen ik 5 weken zwanger was begon de "ellende". Spugen, Spugen en nog eens spugen. Weken lang lag ik in bed. En ging ik er alleen uit om te douchen en om te spugen. Wat een hel. Ze waren bang voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik was nog zo pril zwanger en de vk vertelde dat de kans groot was dat we nog geen kloppend hartje konden zien als de zwangerschap wel goed zou zitten. Toen werden we wel even bang. Ze deed de echo inwendig en binnen 1 seconde zagen wij een prachtig kloppend hartje en van opluchting sprongen de tranen in mijn ogen. Hier deden we het voor. Hiervoor had ik het over dat ik niks binnen hield. Met 11 weken hebben wij het wereldkundig gemaakt dat wij in verwachting waren. De reacties waren erg wisselend. De meeste gelukkig heel positief en sommige heel erg kwetsend. Maar wij konden dit! Vlak na de bekendmaking werd ik nog beroerder en nadat nu ook mijn slokjes thee en water eruit kwamen werd ik opgenomen in het ziekenhuis. Ik heb daar 3 dagen aan het infuus gelegen. Ik heb alleen maar geslapen. Vanaf week 20 begon ik weer een beetje een mens te worden. We wisten inmiddels dat we een meisje verwachten en ik was er eerst heilig van overtuigd dat het een jongetje zou zijn dus ik zag die niet aankomen. Overigens hadden wij geen voorkeur maar we waren veelste nieuwsgierig. Uiteindelijk met 41w3d is onze dochter Caithlynn geboren. De bevalling ging zo ontzettend snel. Ik begon rond 05:15u weeën te krijgen maar met de puf cursus had ik geleerd dat als ik dacht 'ik kan niet meer aan' dat het dan nog ong 10 a 12u zou duren. Om 05:45u maakte ik mijn vriend wakker met: "Ik denk dat het is begonnen". Om 07:15u kon ik niet meer, ik ging helemaal kapot. Achteraf bleek ik een weeën storm te hebben. Gelukkig was de vk er erg snel. Om 07:45u ging ze toucheren om te kijken hoeveel cm ik zou hebben en ik zat al aan de 6cm. Dus met een bloedgang naar het ziekenhuis en daar is om 09:35u onze dochter geboren. Ze was 54cm en woog 3830gr. Overigens had ik bijna een totaal ruptuur dus na dat elke gynaecoloog in het zkh uitgebreid naar mijn onderkant had zitten staren was er 1 die het wel aan dorst om dit te hechten. Gelukkig hoefde ik niet onder narcose. En toen hadden wij een nieuwe titel. Ik werd mama en mijn vriend werd papa.