Let's talk about s*x baby...

Op 4 april heb ik dan eindelijk van het ziekenhuis mogen stoppen met mijn pil. En ook mijn vriend leek er zin in te hebben. Maar daar begin ik nu toch wel aan te twijfelen. Ik moet veel moeite doen hem 'in the mood' te krijgen en af en toe krijg ik zelfs het idee dat het voor hem niet zo hoeft. 

Ik moet even vooraan beginnen. Al minstens anderhalf jaar loop ik tegen het feit aan dat mijn libido torenhoog is en die van mijn vriend lager (laag is misschien ietwat overdreven.. maar zo voelt het voor mij wel soms). Ik mag van geluk spreken als we twee keer in de week gemeenschap hebben. En dan mag ik al helemaal in mijn handen klappen als hij er zelf mee komt en ik niet in mijn meest sexy ondergoed voor hem moet rondparaderen. Op zich was dit nooit een probleem, ik heb mij er bij neergelegd en vind op andere manieren wel mijn behoeftes. Maar helaas is het dus zo dat ik het liefste elke dag even geniet van mijn allerliefste. Maar goed, ik accepteer het feit dat ook mijn mannetje af en toe geen zin heeft of te moe is. Maar dat begint me nu, aangezien ik zo graag een kindje wil, langzaam te irriteren. 

Sinds ik gestopt ben met de pil lijkt het wel alsof hij het als een vervelende klus ziet. En als hij dan wel zelf begint is het alleen voor hem en is hij egoïstisch. Soms hebben we gewoon twee weken geen seks en als ik dit dan aankaart is zijn reactie: "dat kan echt niet, we hebben pas nog seks gehad...?!". Ik hou alles bij via een app, dus helaas weet ik zeker dat we dan twee weken niks gedaan hebben. Ik moet er wel even bij vermelden dat hij zijn weekenden niet altijd op za-zo heeft maar merendeels door de week heen. En dan kijkt hij nog wel eens filmpjes. Waarom dat dan wel kan en gemeenschap niet is mij nog steeds een raadsel (is altijd al zo geweest). 

Al vaker heb ik hem hierop aangesproken en vooral duidelijk gemaakt dat ik gewoon een passende oplossing wil hebben voor ons beiden. En ik merk dat hij zijn best doet, maar ik ben gewoon teleurgesteld dat het hierdoor erg lang kan gaan duren voor ik een druifje in mijn buik heb zitten. 

Laat me wel duidelijk zijn: ik hou meer van mijn vriend dan van mezelf en hij houdt ook van mij. Maar af en toe heb ik het idee dat dit niet zo is en dat hij zich niet meer tot mij aangetrokken voelt. Vandaag hebben we 4 en een half jaar en we hebben een heerlijke vakantie achter de rug. Maar op het gebied van seksualiteit liggen we gewoon zo ver uit elkaar. 

En misschien zeur ik gewoon een beetje erg, maar op deze manier word ik never nooit zwanger. En ik begin het idee te krijgen dat dit ook een beetje zijn bedoeling is. Heb hem al gevraagd of hij misschien bang is of toch liever nog niet aan dit avontuur beginnen wilt, maar dan zegt hij dat dit niet zo is. 

Dus... maar doorgaan en hopen dat naast al het andere geweldige wat mijn vriend voor me doet en over heeft, ook dit weer een keer aantrekt.

 

• Bonus aanbiedingen bij AH »
• Kinderkleding outlet bij Zalando »
• 44% korting op Name-It »
• 70% korting bij Westwing »