11 jaar geleden
Laatste keer
Laatst las ik, volgens mij in jij en je kinderen, een stukje over de laatste keer. Laatste keer dat je zwanger bent/was en wat je gaat missen. De redenen kunnen verschillend zijn. Misschien omdat het niet lukt of omdat je vind dat je gezin compleet is. Nu onze dochter sinds 1,5 week in haar juniorbed slaapt, zat ik daar weer aan te denken. Tijdens mijn zwangerschap moest ik ook vaak denken, wat als dit de laatste keer is? Wat zal ik het gevoel van beweging in mijn buik gaan missen. En nog steeds hoop ik, dat ik het toch ooit weer eens mee mag maken, want wat een heerlijk gevoel vond ik dat. Mijn zwangerschap had wat mij betreft veel langer mogen duren. En nu, nu is onze meid groot genoeg om in een juniorbed te slapen. Wat als dit de eerste en laatste keer is dat het ledikantje is gebruikt? Wat zal ik dat deze periode gaan missen, want ze wordt al zo groot en zelfstandig. Zelf durf ik niet alle babyspullen weg te doen, want de hoop is zo groot, dat ik hoop op een tweede kindje, en dat terwijl ik verstandelijk heel goed weet dat die kans er niet is (met IVF is het al nihil), maar ja dan heb je je gevoel ook nog en die twee zijn dingen zijn erg verschillend.
Nu mijn vraag; Wat missen jullie nu je kind/kinderen ouder is/zijn en een aantal dingen de laatste keer zijn of zijn geweest. Dat kan met de zwangerschap te maken hebben of de alledaagse dingen.
Ik ben benieuwd.
Jonita
Soms weet je niet dat iets voor het laatst is...dus let je er niet op. En soms, denk je dat iets voor het laatst was en komt er toch nog een keer...onze laatste zwangerschap liep fout rond 9 weken en daar kwam ik pas achter met 12 weken. Heel naar en vooral ook omdat het kindje al helemaal een plekje krijgt in je dromen. Nu genieten we dus heel erg van onze jongste van 3, want...dat zal de laatste wel zijn (ben 41 nu, dus is het wel goed zo)
TrendyMommy
ik wilde niet bevallen, niet omdat ik bang voor de pijn was, maar het feit dat ze dan niet meer van mij zou zijn, ze zou van iedereen, de hele familie zijn. iedereen zou haar kunnen zien en aanraken en ze zou niet meer alleen van mij zijn. Wat vond ik dat erg... ik draaide dagen voor de bevalling steeds "Tiny Dancer" van Elton John en jankte als een gek...ik wilde haar ontmoeten, maar niet afscheid van haar nemen. "..now she's in me, always with me, tiny dancer in my hand..." en nu ben ik blij me alle eerstjes, raak er wel emotioneel door, maar in een blije zin, heb er niet bij stilgestaan dat het ook de laatste eerste keer zou zijn... wel en ik bang om een tweede te hebben, omdat alle eerstjes niet meer eerst zouden zijn, ik heb het al met elena gezien... is dit raar?
Bloemenmama
Vervelend dat de eerste 2 jaren zo zijn verlopen. En dat je daar niet onbezorgd doorheen bent gekomen. Maar je kunt ook inderdaad iets missen wat je niet hebt gehad. Daar kan ik me ook herkennen.
Bloemenmama
Wat erg dat je schoonmoeder is overleden, gecondoleerd nog daarmee. Ik kan me voorstellen dat je niet echt hebt kunnen genieten van je zwangerschap. Ook ik geniet uiteraard ook van de nieuwe dingen die mijn kleine meid weer kan en doet. Zo als je al zegt, elke leeftijd heeft zijn charme ;-)