1 jaar geleden
Laat ik me voorstellen...
Mijn verhaal over hoe ik zwanger raakte van een mono mono tweeling!
Normaal begin je met jezelf voorstellen als je je verhaal gaat schrijven. Vertel je wie je bent, wat je doet en waarover het gaat. Maar het enige waar ik nu aan kan denken is of ik mijn verhaal wil vertellen vanuit het verleden. Of dat ik het ga vertellen zoals de situatie nu is. Stel ik mezelf voor met partner? Of zonder? Het verhaal over onze mono mono tweeling begon namelijk samen, maar eindigt alleen. Lastig, om het te moeten schrijven alsof we nog samen zijn, alles voelt nog te vers en dat is het eigenlijk ook.
Maar oke dan, mijn naam is vera, ben 25 jaar oud en samen met mijn (ex)partner hebben wij een huis in Eindhoven gekocht. Wij zijn op 21-10-21 trotse ouders geworden van een dochtertje Nova Mae. Ze is nu 15 maanden en gaat bijna grote zus worden! Wij wisten zeker dat wij niet veel leeftijdsverschil wilde en waren gelukkig weer snel zwanger. Niet wetende dat het een eeneiige tweeling zou worden! En dan ook nog de variant die bijna nooit voor komt. We hebben een flinke weg af moeten leggen, en terwijl ik dit aan het typen ben. Lig ik in het ziekenhuis en ben vandaag 32+6 dagen zwanger van ze. Nog een paar dagen en dan worden ze gehaald met een geplande keizersnede! Spannend, maar het voelt echt als een overwinning dat ik dit termijn heb mogen halen.
Ik merkte dat toen wij te horen kregen dat het een monochoriale monoamniotische tweeling was. Er alleen maar verhalen te vinden waren van moeders waarbij het mis ging. Er viel weinig positiefs over te vinden en eigenlijk werd het snel duidelijk dat de kans op 2 gezonde kindjes kleiner en kleiner begon te worden. 25% kans dat ze de eerste 12 weken niet zouden halen. En na de 12 weken bleef het risico aanzienlijk groot. 20% kans om 1 of beide te gaan verliezen. Wanneer? En hoe ver in de zwangerschap? Daar is geen antwoord op. Elke dag kan het mis gaan! Er is ook geen behandelplan. Ik ben bang geweest, heel bang. Bang dat ze er niet meer waren. Maar toch zijn ze er nog steeds. Om die rede wil ik dan ook mijn verhaal delen. Hoe ik de zwangerschap ervaren heb, welke tegenslagen ik gehad heb en ook hoe ik er nu dadelijk op terug kijk. En ik hoop, dat mijn verhaal gelezen gaat worden door iemand die ook zwanger is van een mono mono tweeling. En leest dat het allemaal goed kan komen.
In mijn volgende blog zal ik beginnen bij het begin. De positieve test. En de eerste echo in het ziekenhuis!
