Krijg ik een vampiertje?

4 jaar geleden was ik zwanger van Kate, we hadden een moeilijke start. Tijdens de eerste echo was er niets zichtbaar, maar ik moest toch echt al minimaal 7 weken zwanger zijn. Er kwamen 3 verloskundigen kijken maar niemand kon iets vinden, ik ging dan ook naar huis met een nieuwe afspraak en heel weinig hoop. Ik zou of nog maar 4 weken zwanger zijn en dit was onmogelijk, of er zou een miskraam aankomen een andere optie was er volgens de verloskundige niet. Ik kreeg een nieuwe afspraak voor een week later en heb een week lang gehuild.

Een week later ging ik met lood in mijn schoenen terug naar de verloskundige en tot ieders verbazing was daar was een klein garnaaltje in mijn buik. Ik was ook gewoon al 8 weken zwanger en niemand begreep hoe het kon dat er een week eerder niets zichtbaar was, blijkbaar hield Kate toen al van verstoppertje spelen ;)

Ik ben door deze start van mijn zwangerschap nog lang bang gebleven dat er iets mis zou zijn en kon pas echt genieten vanaf het moment dat ik tijdens een pretecho met 17 weken een heel druk meisje in mijn buik zag. Maar al snel gebeurde er iets anders waardoor ik bang werd, iets wat misschien wat ongemakkelijk voelt om over te schrijven maar ik kon er toentertijd zelf op Nederlandse websites niets over vinden en op Engelstalige websites ook maar heel weinig en daarom wil ik het toch delen.

Ik kreeg op een gegeven moment bloedverlies uit mijn tepels, niet rozige melkafscheiding. Nee echt puur bloed, ik vond dit heel eng. Ik vertelde mijn verloskundige erover en zij gaf aan dit nog nooit eerder gehoord te hebben en niet te weten wat het kon zijn. Ook mijn huisarts had geen idee wat het kon zijn maar ging er vanuit dat het wel goed zou komen.

Deze bloederige afscheiding heeft weken aangehouden, ik maakte er grapjes over dat ik een vampiertje zou krijgen maar ik vond het eigenlijk helemaal niet grappig maar alleen maar heel naar. Kon ik mijn baby straks na de bevalling wel voeden? Ik deed onderzoek en kwam uiteindelijk op een Engelstalige pagina tegen dat vrouwen hier tijdens de zwangerschap heel zelden last van hebben (voornamelijk bij hun eerste kindje), het zou voor zover ik heb kunnen vinden te maken hebben met de snelle groei en grote hoeveelheid bloedvaten in de borst en met het veranderen van de epitheelcellen door de toename van de bloedstroom in de borsten.

Uiteindelijk kwam het inderdaad na mijn bevalling helemaal goed, er was geen bloederige afscheiding meer maar alleen maar melk. Ik blijf het vreemd vinden dat (een deel van) de verloskundigen en dokters in Nederland geen wetenschap hebben van dit fenomeen, het is niet veelvoorkomend maar wanneer dit je overkomt als vrouw is het echt heel eng, het komt niet voor in de lijstjes met zwangerschapssymptomen en bloed uit je tepels is wel een dingetje ook met het oog op borstkanker. Wat dat betreft vind ik het nog steeds vreemd dat mijn huisarts mij toen niet voor verder onderzoek naar het ziekenhuis heeft gestuurd. 

Heb jij ook onbekende kwaaltjes/symptomen (gehad) tijdens je zwangerschap?