Komt het wel, komt het niet

Het is al weer een tijdje geleden dat ik wat heb geplaatst op mamaplaats. Na mijn hele ziekenhuis avontuur moest ik veel rust houden.. dat was makkelijker gezegd dan gedaan, maar we zijn op dit moment nog steeds zwanger.

Na mijn avontuur in het Erasmus mc begon er een ander avontuur. Bepaalde metingen van de echo gaven een afwijkende groei aan waardoor wij dus elke maandag naar het ziekenhuis moesten om een groei echo te krijgen en een Dopler echo, en dan ben je 32 weken zwanger.. Mijn lichaam raakte steeds meer op, ik slaap bijna niet en de stress van al die echo’s en onderzoeken zijn ook niet echt bevorderlijk moet ik je zeggen. Owja, en het huishouden en de zorg voor onze dochter gaat allemaal Ook gewoon door natuurlijk.’

Helaas zat ik er van het weekend zwaar door heen en heb de hele dag alleen maar gehuild en op bed gelegen. Ik ben op.. mijn lichaam is op.. 

Gelukkig hadden we vandaag Met precies 37 weken weer een afspraak staan met de gynaecoloog en hadden we weer een Dopler echo. We hadden al afgesproken dat hoe dan ook ze me met 38 weken in zouden leiden, en ik geen dag langer hoefde te lopen. Toen ze me riep om naar binnen te gaan was het haar al op gevallen dat ik helemaal op ben, zowel geestelijk als lichamelijk. Al snel waren we er uit dat als ik 2cm ontsluiting zou hebben ze me zou strippen ondanks dat ik 37 weken was, want voordat ik ingeleid zou worden wou ik eerst proberen dat me lichaam het zelf op gang zou zetten door middel van strippen. Na het toucheren voelde ze een goede 3cm ontsluiting en heeft ze me gestript. 

Inmiddels ben ik thuis, staan alle tassen klaar, is onze dochter ingelicht, en is het afwachten. Wel weten we dat als het niet vanzelf begint we ons maandag om 8:00 moeten melden op de bevalling’s unit omdat meneer dan koste wat kost die dag ter wereld komt. 

Al met al is het nu dus afwachten en denk ik alleen maar laat die weeën maar komen, al praat ik anders als ze er echt zijn.. 😂