Klinisch geneticus

De zwangerschap liep verder goed. Het voordeel van medisch zijn is dat je elke maand echo's krijgt en alles extra in de gaten gehouden wordt en hoe dichter je bij de bevalling komt wordt het om de 2 weken. 

Er was al heel lang opgemerkt dat Cas wat groter was dan de gemiddelde baby bij ongeveer 28 weken werd dat weer benoemd maar ook wederom dat het hoofd groter is gemeten en dat de doktoren zich daar wat zorgen over maakte. Ook nadat ik al meermaals aangegeven had dat grote hoofden familiar is omdat mijn vader, ik, mijn broertje allemaal grote hoofden hebben. Maar nee of wij toch maar een afspraak met de Klinische genetica wilde maken om alle opties te bespreken voor een eventuele vruchtwaterpunctie om te checken of alles wel ok zou zijn.

Met 30 weken konden wij terecht en dan ga je toch wel met lood in je schoenen daar naar die afspraak toe. Wij kwamen binnen aan de andere kant zat de dokter die waarschijnlijk niet heel goed wist hoe zij met patiënten face to face om moest gaan. Want waar het op neer kwam in een lang gesprek is dat wij maar beter een vruchtwaterpunctie konden doen want kinderen met een groot hoofd kunnen weleens hele grote afwjjkingen/ziektes/misvormingen hebben waardoor zij het niet overleven. Door dot nieuws was ik zo van mijn stoel afgeblazen dat ik mij nog steeds verbaas dat ik zo rustig tegen die Dokter heb kunnen zeggen. Wij denken hier wel even over na voordat wij deze beslissing maken. Nadat wij de kamer uitgelopen zijn ben ik letterlijk ingestort en moest Geert mij naar de auto dragen.

Wat moeten wij nu doen? Hoe konden zij dit nu verkondigen tegen iemand die 30 weken zwanger is. Keuzes kunnen er sowieso niet gemaakt worden het kindje komt toch of het nou ziek is of niet. Wij hebben toen de keus gemaakt geen vruchtwaterpunctie te doen. Dit omdat het sowieso vroeggeboorte kan veroorzaken en wij er van uit zijn gegaan dat het grote hoofd familiair is en geen problemen veroorzaakt.

Rond 35 weken is er afgesproken dat ik ingeleid zou worden net week 38  Dit omdat het kleine manneke toch lekker aan het doorgroeien was en hij nu op zo'n 4,5 kilo werd geschat met 38 weken. Dus ik kon mij melden op zondag 29 juli voor de inleiding.

Vrijdag 27 juli was het zo warm weer dat wij nog lekker naar het strand zijn geweest en in de Jacuzzi hebben gezeten maar savonds rond half 6 begon ik mij niet lekker te voelen. Beetje gek had het idee beginnend griepje en ben lekker vroeg naar bed gegaan. Nog een goede nacht gehad en goed geslapen maar om half 6 werd ik wakker met krampen. Welke ik moest beginnen met wegpuffen. Aha dit zijn dus echt weeën! Ziekenhuis gebeld, de mevrouw aan de telefoon zei "bel maar terug als ze rond de 4 min zitten. Rond 12:30-13:00 was dit het geval en konden we komen. Met eerst de opmerking "jij wil wel heel graag komen he" uhhh ja? Ik ben aan het bevallen! Natuurlijk wil ik komen!

Bij aankomst werd er gemeten en zat ik op ongeveer 4cm ontsluiting het ging allemaal best rap en ik wilde ook al heel snel een ruggenprik omdat ik de pijn niet meer volhield. De anesthesist liet even op zich wachten (wat heel prettig is als je je weeën blijven komen. Maar nu 2x verkeerd te hebben geprikt zat de 3de keer de ruggenprik er goed in! Wat een verademing was dat!

Ik kon weer even bijkomen, wat drinken en voelde de druk van de weeën wel maar geen pijn. En toen was het ineens 1930 en stagneerde de weeën en bleef ik op 9 cm steken. Ik was helemaal op. Maar ja moest nog even door.. Daar kwamen de weeën opwekkend en werd de druk weer opgebouwd  rond 23:30 kon ik gaan persen want daar was de 10 cm! Na een knip en getrek met de vacuümpomp is Cas Cornelius Meine geboren op 29 juli 2018 om 00:10