Jongensmama of toch een koningspaar?

Ik heb heel lang getwijfeld of ik er wel over zou schrijven. Op mijn vorige blog heb ik veel reacties gekregen.  Van ouders die het gevoel herkennen maar ook van mensen die vinden dat ik blij moet zijn dat het gezond is omdat het niet zo vanzelfsprekend is om een gezond kind te krijgen of überhaupt zwanger te mogen worden. Ik heb begrip voor beide kanten en ben ook zeker dankbaar, maar een gevoel is niet iets wat je kan sturen.

Inmiddels is het zo ver.. we hebben de geslachts echo gehad.

Het gekke was dat ik een heel sterk gevoel had, en zelfs heb gedroomd over wat het zou worden. 'S ochtends vroeg mijn man nog wat denk je nu echt. En ik denk echt een jongen, ookal hoop ik toch nog op een meisje.

Ik ben in het weekend op zoek naar schoentjes geweest voor mijn oudste. Waar je bij meisjesschoentjes 33 paar hebt om uit te kiezen, hield het bij jongensschoenen op bij 3 paar. En dat is niet alleen bij schoenen het geval, ook bij kleding en speelgoed! En dan heb ik het over de categorie tot 2 jaar. Het lijkt mij zo leuk om voor een meisje op pad te gaan!

Bij de echo werd gevraagd of ik het wou weten als hij het zou zien. JA dat wouden wij!

Eerst de hoofdomtrek, in de plus... dan de buikomtrek, in de plus.. dan de beentjes, in de plus.. net als grote broer die met 4,5kg is geboren. Haha grappig, wij maken grote kindjes! Het voordeel daarvan is dat we extra echo's krijgen om de groei bij te houden. Hartslag was goed, kindje is gezond. Wat het allerbelangrijkste is!

En toen.. ja ik zie het al! 

Balzakje en een piemeltje, ik zag het ook. 

Zoveel emoties gingen er door mij heen. Ontzettend blij dat het kindje gezond is en goed groeit. En toch een beetje jammer dat het weer geen meisje is. Mijn droom komt niet uit. Want 2 gezonde kinderen ben ik heel gelukkig mee. 2 jongens dus! 

Het moet nog even landen, nu maar op zoek naar een naam. Dat zal helpen bij het wennen!