Jong mama ''Ja dat ben ik''

Jong mama

Vanaf jongs af aan wist ik dat ik mama wilde worden. Toen ik mijn man ontmoete in 2012 spraken wij al gauw de wens uit ooit kinderen te willen. 

Ondanks onze jonge leeftijd en het verschil toen (15 en 21 jaar). Hadden we het er geregeld over. Eenmaal samen wonend en getrouwd, begon het bij mij te kribbelen. Jaloers wordend op commercials, BN'ers, buren en vrienden die zwanger waren, knoopte ik geregeld het gesprek aan met mijn partner. 

Hij wende het aan het begin af. Hij wou meer vastigheid op gebied van baan en huis. In 2020 kochten wij ons 1e huis en kreeg hij (ondanks corona) een vaste aanstelling op het werk. Ik werk in de zorg, waar altijd wel handen nodig blijven. 

Voor Pasen kregen wij de sleutels en op de zelfde avond knoopte ik het onderwerp weer aan. Hij was nog een beetje terughouden, maar wou het zeker een kans bieden. Ik maakte nog een opmerking ''Het kan ook nog wel even duren, voordat het lukt''.

Niet wetende dat ik 1 maand later op 5 mei 2020 al een positieve zwangerschapstest in handen had. Wel enorm vroeg, het was 1 week voordat ik ongesteld moest worden. Maar ik voelde dat het goed zat. 

De 1e week was onwennig, maar laaiend enthousiast. We konden het van de daken af schreeuwen en hebben het al gauw met onze ouders gedeeld. Mocht het toch niet verder komen in deze zwangerschap, wou ik graag hun als steun hebben. 

Op moeder-dag, in de tuin van mijn zus, heb ik het aan aan mijn ouders verteld, met een zelf genaaid rompertje. 

Iets onwennig, vanwege corona, feliciteerde ze ons. W maakten al gauw grappen over de leeftijd van mijn vader. ''Wordt je toch nog voor je 60e opa'' :P.  

Bij de verloskundige rond de 8e week. Gaf ze al gauw aan dat ik in de categorie ''jonge moeders'' viel (toen 22 jaar). Ik moest er samen met mijn man om lachen. Wij ''jonge ouders?!''.  

We konden extra ondersteuning krijgen tijdens de zwangerschap en in de kraamweek. 

Beidde wouden we het even aanzien. Inderdaad we vonden het spannend, vooral omdat ik zo snel zwanger was geworden. Er waren ook twijfels bij ons ''worden we wel goede ouders'', ''we geven misschien wel een deel van onze vrijheden weg''. 

We zagen ook de voordelen, straks als we 40/45 zijn. Zijn de kinderen grotendeels zelfstandig en misschien zelf al wel uit gevlogen. Ruimte zat om dan te gaan reizen en carrière te maken. We hadden de basis ''liefde, stabiliteit en ruimte''.

Jong mama. ''Ja dat ben ik''.