Je hebt PCOS, en nu!?

In 2016 besluiten wij voor een kindje te gaan en als je zo’n besluit maakt, wil je het liefst zo snel mogelijk een positieve test in handen. Na het stoppen van de pil leek mijn cyclus prima te zijn, maar al snel veranderde dit en na een paar maanden helemaal geen menstruatie én geen positieve test te hebben, begon ik mij toch een beetje zorgen te maken..

Aangezien ik al langer heb rond gelopen met andere medische problemen en het altijd een beetje liet verwateren, twijfelde ik nu geen moment om mijn huisarts in te schakelen. Ik had verhalen op internet gelezen dat er toch vrouwen zwanger waren zonder dat zij positief getest hadden, dus ik wilde zo snel mogelijk weten of dit bij mij ook het geval was. We werden gelukkig gelijk doorgestuurd door de huisarts en kregen daarbij snel een plekje bij de gynaecoloog. Ik had ondertussen natuurlijk ook al verder gezocht op internet wat ik eventueel ook zou kunnen hebben en had mezelf aangepraat dat ik absoluut geen PCOS moest hebben, want dan werd zwanger worden heel moeilijk..

Ik mocht plaats nemen op de bank en werd door middel van een inwendige echo goed bestudeerd door de gynaecoloog. Ze heeft denk ik 5 minuten gekeken en kwam al snel tot de conclusie dat ik PCOS zou kunnen hebben. De grond zakte op dat moment onder mijn voeten vandaan. Niet wetende wat PCOS eigenlijk allemaal inhield. Maar ik had alleen de ‘negatieve' dingen gelezen. Ik kreeg een vervolg afspraak voor de fertiliteitspoli en daar werd alles in kaart gebracht. Na dit gesprek kreeg ik medicatie mee om mijn menstruatie op te wekken en op de 12e dag van de ‘gemaakte’ cyclus mocht ik langskomen voor een inwendige echo zodat ze konden kijken hoe mijn cyclus ging. Er gebeurde op dag 12 nog niks, maar ook op dag 14, 16 , 18 en 20 niet. De conclusie werd getrokken en ik mocht starten met Clomid. Dat is medicatie zodat je eitjes toch gaan groeien. Opnieuw maakten we een nieuwe cyclus aan met medicatie om de menstruatie op te wekken en zo mocht ik op dag 10 van deze cyclus starten met Clomid.

Gelukkig reageerde mijn lichaam goed op de medicatie en kwamen er verschillende eitjes tevoorschijn bij de eerste echo. Wekelijks zat ik 2-3 keer in het ziekenhuis om dit in de gaten te houden. Na een paar rondes medicatie, had ik een positieve zwangerschapstest in handen. Helaas is deze zwangerschap geëindigd in een miskraam en had ik het gevoel dat alles voor niets was geweest. Na een heftige ingreep na de miskraam, wilde ik geen moment langer meer wachten (ik heb niet zo veel geduld) en mocht ik gelukkig gelijk weer starten met de medicatie. Dit heeft één ronde geduurd en toen was ik zwanger van Lynn.

Ik had te snel mijn conclusie getrokken over PCOS en wist er te weinig van. Ik besef mij nu heel goed dat ik enorm geluk heb gehad dat mijn lichaam zo goed op de medicatie reageerde, want ik lees ook genoeg andere verhalen (zonder PCOS bijvoorbeeld, maar ook dat de medicatie niet aanslaat of dat er zelfs injecties nodig zijn). Het is fijn dat je met behulp van het ziekenhuis toch zoveel kanten op kunt om een kans op een zwangerschap te krijgen.

Zijn jullie bekend met PCOS!?

Bedankt voor het lezen.

Liefs,

Esmée