Je bent er nooit klaar voor..

De jaren ervoor waren altijd wel een goede reden waarom we er nog niet klaar voor waren en de stap nog niet durfde te nemen...

Zo woonde wij nog in een appartement en wilde we allebei wachten tot we in een echt 'grote mensen huis' woonde. Eenmaal verhuisd, wilde ik wachten tot de wat grotere projecten in huis gedaan waren. Er moest echt een nieuwe badkamer in en zag ik die hele verbouwing echt niet voor mij tijdens een zwangerschap.

Toen we dat eenmaal gedaan hadden, begonnen wij te twijfelen of we wel genoeg geld hadden. Verdienen we wel genoeg om een te kunnen onderhouden ? Tuurlijk is dat zo, maar je gaat over alles twijfelen.

In augustus 2015 hebben we de knoop doorgehakt en ben ik gestopt met de pil. 

Mijn zusje en mijn nichtje waren allebei binnen drie maanden zwanger en ik had mijzelf wijs gemaakt dat dat dan bij mij ook wel zo snel zou gaan. Niet dus! 

De eerste maanden waren spannend.. Na een half jaar merkte ik aan mijzelf dat ik er al minder mee bezig was. Ik ben sowieso niet een type die zich druk maakt, het komt wanneer het komt. 

En zo gingen er maanden voorbij.. 

In juni 2016 was ik voor iets anders bij de gynaecoloog en die vertelde mij dat ik na een jaar proberen een afspraak kan maken om een te kijken hoe en wat. Op dat moment had ik ook nog zoiets van; ' we zien het wel' en was ik niet echt van plan om na een jaar aan de bel te gaan hangen.