Snap
  • Zwanger

IUI-3 update #7 Dat wachten duurde niet lang

Vandaag kreeg ik inzicht in waar ik sta in mijn cyclus. Zal het dan eindelijk gelukt zijn?

De derde (gestimuleerde) IUI poging. Je zou toch denken dat 3 keer scheepsrecht is. Maarja, dat heb ik heel vaak gedacht. 
De derde keer in het algemeen... De derde keer na onze verloving, de derde keer na mijn man zijn 30ste verjaardag. De derde keer na de bruiloft en ga zo maar door. Dan heb je ook nog natuurlijk drie keer zever brengt misschien geluk. Drie keer tien dan? 
Tien keer zeven? Nee, ook al niet. Damnit.

Nu is mijn hoop al een hele poos weg, want ja, ronde 74 is nogal wat. Elke maand heeeele hoge hoop hebben zou niet goed zijn. Daar gaat een mens aan onder door. Natuurlijk hoop ik wel. Maar ik probeer, met nadruk op probeer, er niet elke dag aan te denken. Maarja. dat is nu makkelijk. Dat herkennen jullie vast wel. 

Mijn derde IUI was 10 dagen geleden, en al die tijd voel ik me een beetje off. Pijn aan mijn borsten, aanhoudende zeurende buikpijn, vlagen van misselijkheid, super emotioneel, hoofdpijn en allerlei van dat soort dingen, Dus, nu moet ik eerlijk toegeven dat mijn hoop weer iets groter was dan de afgelopen paar maanden. 

Nu is het de afgelopen dagen natuurlijk echt belachelijk heet geweest dus ik probeerde mezelf wijs te maken dat het daardoor komt, en dat is misschien ook wel.

Nougoed. Gisterenmiddag, om en nabij vier uur. Ik klim uit mijn zwembadje en ga naar de wc. Bloed... Eh HUH? Ik tel op mijn handen... Woensdag, donderdag,vrijdag, zaterdag,zondag,maandag, dinsdag, woensdag,donderdag... 9. Ehh okeej. Dat is gek. Nu had ik, door de hitte, een beetje kapotte huid daarzo, door het zweten en lopen dus ik dacht; hmmm misschien te lomp gedaan. Beter doe ik voorzichtig. 
Later ga ik weer naar de wc. Weer bloed. Naja, wat is dat dan?! Heel vies, maargoed, ik ruik. Nee, dit is menstruatie bloed. Dat is toch niet normaal zo vroeg al?! 
Uiteindelijk stopte het. Een heeeeele late innesteling durfde ik niet te hopen aangezien ik ook al krampen kreeg. Daarnaast ben ik persoonlijk ook van mening dat je ook niet té lang moet hopen en niet voor elke steekje,krampje of drupje een andere verklaring dan 'menstruatie'moet gaan zoeken want daar word niemand gelukkig van.

Vanmorgen. Weer iets of wat. Nee joh, pffft. Voor de zekerheid een maandverband ingedaan. Mijn god wat haat ik die dingen, zeker als het zo warm is. Dat geplak aan mijn kont. 
Ik ga bij mijn klant naar de wc en ja hoor. De dijken zijn losgebroken. Mijn god. Wat gek. 10 dagen na de IUI. Dat is erg vroeg! 

De kliniek gebeld en ze zei ook al; goh dat is wel wat vroeg. 
No shit sherlock.
Ze wist me aan de telefoon wel te vertellen dat ik/we nu ICSI gingen doen.
Fijn dat wij dat ook weten, want daar wist ik niks van. De arts had wel tussen neus en lippen iets gezegd over ICSI omdat ik aangaf dat ik er allemaal ondertussen stapelgek van word. Maar niet met de intentie om te stoppen met de IUI's. 
Die punctie vind ik dus FAAAAAAKING eng. Dus ik wil eigenlijk nog dat dus nog helemaal niet. We zouden eerst 6 tot 9 keer IUI doen, en dan IVF/ICSI. En daar was ik me dus mentaal op aan het voorbereiden, ipv 3 keer IUI en dan gelijk hoppatee. Moet ik er natuurlijk wel bij zeggen dat de IUI's ook niet helemaal goed gaan, medicijnen werken nog niet 100% want ik heb elke keer maar 1 eitje. Maar ik dacht dat dat normaal was en dat het nooit in 1 (of 3 ) keer goed gaat.

Anyhow dat gaan we maandag dus bespreken. En meteen dan ook een uitgangsecho maken om te kijken of ik weer zo cyste-kreng heb. Dat heb ik nogal eens vaker... Zoals jullie weten.

En wat voel me vreselijk. Ik was er nog niet op voorbereid. Wel op het feit dat het waarschijnlijk niet zo lukken (goh wat pessimistisch van mij) maar dat ik daar nu al achter zou komen. Daar heb ik het moeilijk mee. Ik dacht, ik zing het weekeinde nog uit, lekker veel afleiding ook dit weekeinde, dus dat is fijn, en dan zo rond dinsdag/woensdag zal ik wel ongesteld worden.

Mooi niet

Heel fijn weekeinde iedereen :) Geniet van het weer.
Liefs Denise 

7 jaar geleden

Lieve denise.. wat naar... natuurlijk heb je hoop zeker met bepaalde symptonen... en wat had ik het je gegunt!!!! Zat al in afwachting.... Spannend om nu icsi te doen... ik hoop dat jij je snel minder beroerd voelt.. sterkte!