Ingeleid met 36+6

Laat ik bij het begin beginnen. Het is namelijk niet "gewoon" de bevalling. Ik ben namelijk ingeleid met 36+6 en zoals de meeste op Mamaplaats wel weten, word je meestal niet eerder dan 38 weken ingeleid zonder medische indicatie. En natuurlijk, want er gaat nooit iets normaal bij mij, had ik die. Tijdens de zwangerschap werd ik extra in de gaten gehouden. Niet alleen door mijn ziektes en medicatie, maar ook door de vroeggeboorte van Raelyn (35+6). Een eerdere vroeggeboorte is namelijk een risico factor voor nog een vroeggeboorte.

Tijdens mijn twee wekelijkse bloedafname, zag de MDL (maag-darm-lever) arts mijn leverwaardes omhoog gaan. Niets extreems, maar ze gingen omhoog. Ondanks de medicatie. Ook kreeg ik intense jeuk. Niet de standaard jeuk waar je nu aan denkt, maar jeuk die zo ondragelijk was dat ik mezelf helemaal kapot kon krabben. Dit deed een belletje rinkelen bij mijn arts (maar goed ook) en hij vertelde mij over zwangerschapscholestase en dat hij bij het volgende prikmoment mijn galzuren-zouten mee ging prikken. Niet veel later zag ik mijn uitslag online staan en ja hoor... verhoogd. Oftewel, zwangerschapscholestase. Iets wat gevaarlijk kan zijn voor de baby. Dus, nog meer controles, medicatie en bij toename van jeuk BELLEN. 

Zo gezegd zo gedaan, zat ik meerdere keren per week op de verlos afdeling om bloed te prikken i.v.m. de jeuk en....... vroegtijdige weeën. Ja geloof het of niet, maar het hele rampenplan van de eerste zwangerschap gebeurde nog een keer. Ik had continue harde buiken die dus redelijk regelmatig kwamen. De CTG was dus mijn beste vriend. Slaap overigens niet. Door de weeën en de jeuk sliep ik al een aantal weken minimaal en de laatste weken eigenlijk helemaal niet. Ik functioneerde op ongeveer 2 uur slaap per dag. Om toch nog enigszins te slapen kreeg ik slaappillen, maar dan wel een halve dosis i.v.m. mijn lever. Ik heb immers ook gewoon een dreumes rond lopen die aandacht, liefde en verzorging nodig heeft. 

Met 35+4 ben ik daadwerkelijk opgenomen met status "in partu" (aan het bevallen). Ik had uiteindelijk 3 cm ontsluiting en de weeën bleven komen. Gelukkig, stopte het vanzelf  en mocht ik met 35+6 weer naar huis. Of naja, gelukkig... ik zat er helemaal door heen kan ik jullie beloven. De artsen zagen dit ook en voordat ik naar huis mocht hebben we dus de inleiding op donderdag 1 juli ingepland. Die laatste week moest ik elke dag langs komen voor een CTG om de kleine man in de gaten te houden (de cholestase was er namelijk nog steeds en kan voor zuurstofgebrek zorgen bij de baby). 

Hoe het verder is gegaan, houden jullie van mij te goed!