Ik voel me net een olifant

Wist je dat olifanten het langste drachtig zijn van de landdieren?

Ze zijn namelijk 22 maanden drachtig oftewel zwanger.

Ik ging laatst rekenen hoelang ik in totaal zwanger ben geweest om hopelijk een gezond kind op de wereld te zetten. Dan kom ik uit op 16 maanden.

Eigenlijk heb ik dadelijk het hele jaar 2020 zwangerschapshormonen in mijn lijf gehad. Met Faith* ben ik 19 weken zwanger geweest. En ze zeggen dat de periode dat je zwanger was, je nodig hebt om volledig te “ontzwangeren”. Dat zou voor mij 19 weken zijn. Alleen heb ik dat niet gehaald want ik was na 3,5 maand alweer zwanger. Mijn lichaam was al een heel eind op zich te herstellen maar niet voor 100 procent.

Ik heb in de “tussenperiode” echt wel een drankje gedaan en rood vlees gegeten. Maar die pauze voelde niet alsof ik niet zwanger was. Ik had last van herstellende bekken, misselijk van de hormonen, was bezig om opnieuw zwanger te worden, mijn lichaam zo goed mogelijk in shape te krijgen om een sterk lichaam te hebben voor een nieuw kleintje. En ik kan je vertellen dat ook na 19 weken zwangerschap je buikspieren net pudding zijn.

Toch voelt het alsof ik vanaf november 2019 aan 1 stuk zwanger ben om tussendoor een stilgebore kind op de wereld te zetten en daarna een gezonde.

Dat betekent dat ik dadelijk 16 maanden lang voor mij gevoel zwanger ben geweest voor een resultaat waar vele 9 maanden van genieten.

Door die 16 maanden kwam laatst de gedachte dat ik net een olifant was. Okee, die is nog een half jaar langer drachtig dan ik, maar ik kom er enorm dichtbij in de buurt. Waardoor ik toch een beetje meer respect hebt gekregen voor moederolifanten, maar ook zeker voor mijn mede-sterrenmoeders die snel achter elkaar zwanger waren, een relatief korte tussenperiode hadden maar ook enorm lang hebben gedaan voor een positief resultaat.

Laatste vroeg iemand mij of ik deze keer meer merkte van mijn hormonen dan de vorige. Ik moest lachen en antwoordde: “Uhmm geen idee, leef al heel 2020 met hormonen dus dit voelt als het nieuwe normaal.”

Dus ondanks mijn tussenperiode/pauze waarin ik het genoten van een drankje en alles wat een zwangere vrouw niet mag hebben. Neemt het niet weg dat ik die liever niet had gehad of dat het niet voelt dat ik langer zwanger ben voor een een einde waar iedereen van droomt.