Ik viel 20 kilo af tijdens mijn tweelingzwangerschap

Ik was zo ongeveer 6 weken zwanger toen ik mijn allereerste echo kreeg. De echo was extra vroeg, omdat ik voor de zwangerschap van de jongens, twee vroege miskramen heb gehad. Iets in mij zei dat het weleens een tweeling kon zijn. Dus op naar het ziekenhuis, want daar hadden we de afspraak. De verloskundige hoorde een mooi kloppend hartje. Ik vroeg voor de grap of ze zeker wist dat het er 1 was, maar ze kon er niet meer vinden. Was het dan toch geen tweeling, terwijl ik wel dat gevoel had?

De tweede echo

Een week later mochten we weer. Ze ging weer kijken en ja hoor, ze zag niet alleen baby A, maar ook baby B. Beide verschenen in beeld met een mooi kloppend hartje. Helemaal in de wolken was ik. Wat bijzonder! En dat gevoel? Die klopte dus wel! 

Vanaf week 6 begonnen de eerste zwangerschapskwaaltjes. Ik werd misselijk en letterlijk alles wat ik at of dronk kwam er weer uit. Dit gaf ik meteen aan bij de gynaecoloog. Zij schreef mij al vrij snel zetpillen voor die ervoor moesten zorgen dat ik minder misselijk werd. Dat werkte alleen niet. De misselijkheid bleef en ik kon niets binnenhouden. Ik at en dronk amper tot niets, het ging er namelijk toch weer uit. In die paar weken was ik al meer dan 8 kilo afgevallen. Helaas werd er vanuit het ziekenhuis weinig actie ondernomen. 

Pijn bij het plassen

Rond week 11 kreeg ik pijn bij het plassen. Ik besloot de huisarts te bellen en ik moest urine inleveren. Iedereen weet wel hoe normale urine eruit ziet. Ik kan je vertellen, dat van mij was net sinaasappelsap. Ik moest blijven en ze zagen dat ik was uitgedroogd en een flinke blaasontsteking had. Het was nog even de vraag of ik zelf naar het ziekenhuis toe mocht of gebracht werd. Uiteindelijk mocht ik gelukkig zelf die kant op.

Daar werd ik meteen opgenomen en werd er vocht toegediend. Dat was een verademing, want ineens kwam mijn energie weer wat terug en voelde ik mij een heel ander mens. Ik kreeg zwaardere medicatie toegediend die iets beter hielpen. Ik kon wat meer binnenhouden, alhoewel de misselijkheid hetzelfde bleef. Nooit is mij verteld wat er precies aan de hand was. Ik vermoedde het wel, maar het werd niet bevestigd. 

De zwangerschap

Vanaf het begin van de zwangerschap tot het einde, ben ik 20 kilo afgevallen. Nu scheelt het dat ik overgewicht had en ik niet té licht werd, maar het is niet oké om zoveel af te vallen terwijl er twee baby's in je buik groeien. Achteraf gezien had ik misschien veel vaker aan de bel moeten trekken. 

2 jaar later

De jongens zijn 1,5 jaar oud en ik ga door alle spullen van de verhuizing heen. Daar kom ik papieren, spullen van de geboorte en dingen van de tijd in het ziekenhuis tegen. Waaronder ook mijn bevallingsverslag van het ziekenhuis. Daarin stonden ook al mijn opnames tijdens de zwangerschap. Bij het stukje van uitdroging stond: HG, hyperemesis gravidarum (extreme zwangerschapsmisselijkheid), bij. Ik wist niet wat ik las. Ze hebben mij dit helemaal niet verteld en ik had het zo fijn gevonden als het in ieder geval erkent werd. 

Tip voor iedereen: Laat je niet gek maken. Jij voelt als allerbeste wat er met je lijf aan de hand is. 

Inspiratie: Scandinavische babynamen!