Ik mis mijn zwangerschap

Het is Alweer 19 weken geleden, de geboorte van mn laatste baby. Ik heb de zwangerschap extra bewust meegemaakt. Al was het door die rare restricties minder leuk dan ik het vond bij Yulan en Eylin. Bij Eylin vond ik alles nog ontzettend eng en spannend, bij Yulan vond ik alles fantastisch! Dat was ook een zwangerschap met weinig kwalen, op bekkeninstabiliteit na. Dat was bij Niyen wel anders , altijd misselijk jeuk en zware bekkenpijn.

Ik vind het jammer dat ik de momentjes als de eerste echo alleen moest doen. Ook dat mijn kinderen nooit mee mochten naar de verloskundige. Ik weet nog hoe fantastisch Eylin het vond toen Yulan in mijn buik zat en zij mee naar de verloskundige mocht. Het is jammer dat ze dit niet nog een x heeft mogen meemaken. En Yulan had het ook leuk gevonden.Ook die verschrikkelijke mondkapjes en avondklok stres was een domper. En het babyshoppen wat niet kon. Ja toen ik hooogzwanger was en amper kon lopen zijn we 1x op afspraak naar een grote babywinkel geweest. Bizar eigenlijk.

Maar zelfs dat mis ik, die magie van een groeiende baby en buik, die eerste zachte schopjes, en gewoon die prachtige mooie buik. Elke avond die buik insmeren en contact maken met de baby, echt zo leuk en mooi. En de echo’s en vk afspraken..

Ik mis zelfs die laatste wacht week… Niyen bleef natuurlijk tot 41 wk zitten en dat was echt moeilijk voor mij( iets met weinig geduld). En ja ik heb soms ook heimwee naar mn bevalling. Ik vind t zo iets moois.

Het idee dat ik dit nooit meer ga meemaken doet soms pijn en vind ik jammer, maar het is goed zo. Ik heb 3 gezonde lieve kids.

Wat missen jullie het meest van de zwangerschap?