Ik mag van mijn baas niet zwanger zijn deel 2

Ik werk nu 4 weken en ben 8 weken zwanger. Ik kan goed met mijn collega's opschieten. Alleen ben ik zo'n beetje misselijk van alles. De geur van eten en drinken en ook de parfum van mijn baas. En laat die nou heel erg aanwezig zijn de laatste tijd. Leuk joh ingewerkt worden. Zou ze het merken? Ik probeer haar zo min mogelijk aan te kijken. Laat staan praten. Stel dat ik het eruit floep. Iedere keer als ik naar de wc moet ( ik dat moet ik dus nogal vaak) dan neem ik mijn telefoon mee en kijk ik stiekem op mijn zwangerschap app. Ik kijk dan naar hoe groot mijn kleine spruitje is. Ik vraag me af hoelang het gaat duren voordat ze gaat zien dat ik een buikje ga krijgen. Mijn broeken knellen nu al, en weer voel ik dus dat nare onderbuik gevoel. Wat als?? 

Ik heb een collega welke ontzettend lief is en waar ik goed mee kan praten. Ze heeft zelf een zoontje van bijna 2 welke ze nog borst voeding geeft. ( ze kolft in haar pauze)Kan ik haar in vertrouwen nemen? Durf ik iemand na 4 weken al zoiets toe te vertrouwen? Ik besluit mijn mond toch nog te houden.

Het gevoel van blij zijn met je eigen zwangerschap moet niet gedwarsboomd worden door een donkere wolk. Maar zo voelt het nu wel. Ik vind het zelfs niet erg dat ik nu in een klein appartement woon, dat we een te kleine auto hebben en dat we misschien iets minder geld voor ons zelf hebben. Waarom knaagt dit dan zo aan me? Ik heb teveel moeten opgeven om een goede baan te vinden. Ik wilde dit zo graag, maar mijn gevoel zegt mij dat stress niet meehelpt. Ik merk dat ik afstand doe van mij collega's en dat ik stiller aan het worden ben, iets wat ik totaal niet ben!

Ik besluit om het toch te gaan zeggen. Na 10 weken zwangerschap heb ik de moed om het te zeggen. Ik zou het na de lunch pauze gaan zeggen. Tot zij naar mij loopt en zegt : " kan ik je zometeen even spreken?" Wordt vervolgd

P.s. Dit is allemaal al gebeurd, ik ben al bevallen;)