Een hartoperatie of behandeling met alteplase

In mijn vorige blogs is te lezen dat ik opgenomen ben in het ziekenhuis met een trombose op mijn mechanische hartklep. De hoge dosis antistolling heeft niet het gewenste effect gehad en ik zal de behandeling met de prop oplosser (actilyse/alteplase) moeten ondergaan.

Een dag eerder heb ik een slokdarmecho gehad zodat de artsen de trombose goed in beeld konden brengen. Er blijkt een bloedprop van 9mm op mijn hartklep te zitten.

Ik ben hier ontzettend van geschrokken en de volgende dag wordt ik wakker met pijn in mijn bekken.

Het lijkt een beetje spierpijn. Ach ik lig veel en denk dat ik verkrampt onder narcose ben gegaan. Ik zit in mijn 15e week van de zwangerschap en dan hoort het verweken van het bekken er ook bij.

De pijn negeer ik, want ik moet mijn spullen inpakken.
Vandaag ga ik over naar de hartbewaking voor mijn behandeling met de prop oplosser. Ik mag kiezen of ik wil lopen of op het bed wil zitten. Ik kies ervoor om te gaan lopen, even de benen strekken zal me vast goed doen.

Het valt me op dat ik niet meer zo snel kan lopen. Niet gek, elke stap doet pijn en het lukt niet goed om mijn voet correct af te wikkelen. Vooral de hak landing doet pijn in mijn bekken/heupgebied.

Ik heb wel eens gehoord dat bekkeninstabiliteit veel klachten kan geven, die jackpot zal ik er ook wel bij hebben.

In de middag komen mijn cardiologen op gesprek om het behandelplan door te spreken. Ik ben moe en heb pijn. In een gesprek heb ik geen zin. Ik wil dit alles gewoon nog steeds niet.

Officieel mag je 24 uur na de toediening van propofol (narcose middel) geen belangrijke beslissingen nemen en nu moet ik gaan beslissen of ik met de prop oplosser een behandeling wil of een openhartoperatie.
De behandeling met de prop oplosser geeft de beste overlevingskansen voor ons kindje. Een hartoperatie met klep vervanging geeft garantie dat de prop ook echt weg is.
Een onmogelijk keuze.

Het is inmiddels einde van de middag en eerst moet ik een poos van de antistolling af zijn, die waarde moet goed zijn en dan pas mag ik de prop oplosser toegediend krijgen over een infuus van minimaal 24 uur. Als ik voor deze optie kies natuurlijk.

Mijn schrikbeeld is dat ik in mijn slaap een bloeding krijg en deze veel schade gaat aanrichten.
Ik heb een opleiding tot activiteitenbegeleidster gedaan en stage gelopen met de doelgroep Niet Aangeboren Hersenletsel. Dat is mijn schrikbeeld; Halfzijdig verlamd raken aan de rechterkant en afasie hebben (niet meer kunnen spreken en gesproken taal niet begrijpen). Hoe moet dat dan met mijn kindje? Wat als ik mijn kindje nooit kan zeggen dat ik van die houdt? Allerlei rampscenario's gaan door mijn hoofd.

Ik hoor amper dat een hersenbloeding zeer weinig voorkomt. Tja, een trombose op een mechanische aortaklep is ook zeer zeldzaam. Count me in.

Ergens weet ik ook wel dat de behandeling met de prop oplosser het verstandigste is. Maar nu nog niet.
In overleg met de artsen besluiten we de start van de behandeling naar morgen te verplaatsen. Nog heel even rust en mentale voorbereiding.

's Avonds was ik met hulp van mijn moeder mijn haar bij de wasbak. Niet wetende dat ik dit voorlopig niet meer ga kunnen.
Ik neem een ontspannend voetenbadje en het valt me op dat het heel veel pijn doet om mijn linkervoet in en uit de bak te zetten, voor het comfort helpt mijn moeder erbij.

Ik krijg kussens onder mijn been om comfortabel te kunnen liggen. Op dit moment valt de pijn nog wel mee als ik rustig lig.

Ik ga nacht vol spanning voor wat komen gaat in..............