'Ik had een baby van net 4 maanden en een positieve zwangerschapstest in mijn hand'

Hoe ga ik dit in vredesnaam doen? Dat was letterlijk wat er door me heenging toen ik op een avond met een positieve zwangerschapstest in mijn hand stond. Oké, mijn vriend en ik hebben een stabiele relatie, we hebben een superfijn huis en financieel kunnen we het prima aan maar desondanks stond ik niet meteen te springen om die 2 knalroze lijnen op de test. Dit had er alles mee te maken dat we net uit een hele heftige tijd met ons eerste meisje kwamen (hier zal ik een andere keer een blog over schrijven) en we net een beetje aan het genieten en aan het wennen waren als gezin. Ik heb letterlijk nog even gegoogeld 'hoelang blijft een zwangerschapstest positief na de bevalling'. Achteraf kan ik hier alleen maar om lachen, omdat alleen de misselijkheid me al vertelde hoe laat het was;)  

Okay, lets go back to the beginning.. 

Zoals ik hierboven al schreef waren we net een beetje onze draai aan het vinden als gezin van 3 na een heftige tijd met onze eerste dochter Fajah. Ik was netjes weer aan de pil begonnen, maar waar ik hier eerst nooit klachten van had was dit na mijn bevalling wel anders. Continue namen heftige doorbraakbloedingen de overhand en uiteindelijk was ik het zo beu dat ik de hele pillenstrip zo de prullenbak ingemieterd heb. Ik maakte in daaropvolgende week ergens een afspraak bij de huisarts om andere anticonceptie te bespreken. Daartussen is het dus ergens 'misgegaan'. Hadden we beter kunnen opletten? Waarschijnlijk wel. Alleen verwacht je het totaal niet als je echt net enkele dagen daarvoor de pil weggooit. Eerlijk gezegd dacht ik in eerste instantie totaal niet aan een zwangerschap toen de misselijkheid opkwam. Toen ik me al ruim 2 weken echt niet lekker voelde, veel misselijk en duizelig en er ook totaal geen menstruatie op gang kwam zei ik op een avond tegen mijn vriend: 'zal ik is een zwangerschapstest doen'? Nou zo gebeurd, zo gedaan. Binnen enkele seconden stond er 2 dikke roze lijnen op de test. BOEM, DIK POSITIEF! 

Mijn vriend reageerde echt zoals hij is, namelijk super relaxed. 'Ja schat maak je niet druk, we willen toch ook meer kindjes'. Hij kon er zich echt geen seconde druk om maken, sliep als een blok terwijl ik de hele nacht heb lopen malen. Laat ik voorop stellen dat dit kindje uiteraard wel heel erg welkom en gewenst was, maar dat ik even aan het idee moest wennen om dalijk 2 van die kleine hummeltjes te hebben terwijl ik net een beetje gewend was aan het zorgen voor 1 kleintje. Vooral het snelle achter elkaar vond ik wat spannend. Dit 'wennen' heeft enkele dagen geduurd en toen hebben we het aan de opa's en oma's verteld die ook heel blij en leuk reageerde! We kregen van iedereen eigenlijk wel hele leuke reacties hoewel we heel vaak ook de vraag gekregen of het gepland was of hoe dat gebeurd was dan (nou dat tweede hoef ik niet meer uit te leggen, I guess;). Na de 1e echo was ik helemaal weer verliefd! De zwangerschap verliep goed ondanks dat deze natuurlijk iets zwaarder was met nog een babytje in huis en op 26-03-2020 is na een snelle bevalling ons tweede meisje Fallon geboren. Wellicht schrijf ik nog een keer over deze kraamperiode midden in de coronatijd (druk druk maar ook volle bak genieten). 

Inmiddels zijn we ruim anderhalf jaar verder en alles loopt heel goed. De meisjes hebben enorm veel aan elkaar. Spelen samen, delen samen, lachen en knuffelen samen en ja ze maken ook ruzie samen. Ik kan zo ontzettend genieten van deze twee en had het achteraf niet anders willen hebben! 

En de afspraak bij de huisarts? Die heb ik kunnen cancelen;)